Vrijdag, 22 oktober 2004
Het ziet ernaar uit dat de weersgoden uitgeraasd zijn na de erg turbulente en elektrisch geladen tweedaagse. Vandaag mochten we na het ontwaken onder een fonkelende sterrenhemel voor de verandering genieten van een licht bewolkt en dus erg zonnig weertype waarbij in de namiddag wat stapelwolkjes tevoorschijn kwamen die tegen de avond werden afgelost door hoge bewolking. Deze bewolking is afkomstig van een langgerekte 'depressietrein' die echter voorlopig net ten westen van ons zou blijven. De temperaturen waren meer dan behoorlijk voor de tijd van het jaar met waarden tussen 10,3 en 18,6 graden, maar de wind was nog erg levendig met stoten tot 39 km/h. Neerslag is er uiteraard niet meer gevallen maar morgen zouden we tijdelijk weer met bewolking af te rekenen krijgen wanneer de regenzones wat dichterbij komen geschoven maar zondag zouden deze dan weer op hun stappen terugkeren in ons voordeel. Na maandag zullen de regenzones echter nog eens op hun stappen terugkeren, en dit keer in ons nadeel..
Zondag, 22 oktober 2006
Na de hevige stortvloed van gisteren, deden er zich geen nieuwe weerkundige incidenten meer voor zodat de nacht rustig en droog verliep. De daglichtperiode deed haar intrede bij een zwaarbewolkte hemel waarbij vooral in het westen dikke lage Altostratus te zien waren, afgewisseld met lage Stratusflarden die in ijltempo van zuid naar noord trokken. De radar toonde daar overigens niet onaardige neerslaghoeveelheden, van een storing die ten westen van ons voorbijtrok. Malderen ontsnapte heel nipt aan de pluvialiteiten en in het oosten waren nog wat spaarzame opklaringen te zien. De storing was onderhevig aan cyclogenese waardoor de neerslag tijdelijk werd teruggedrongen naar het westen en de oostelijke opklaringen konden doorstoten tot voorbij Malderen, resulterend in een niet onaardige nazomerdag met wisselende bewolking. De krachtige zuid- zuidwestelijke wind gooide echter roet in het eten met haar 35,4 km/h, al kon zij nog zachtere luchtmassa's tot bij ons voeren wat zich vertaalde in maxima die maarliefst 19,6 graden bereikten. De stortbui van gisterenavond heeft echter een deel van de warmte weggespoeld waardoor de minima een tikkeltje lager uitvielen met 12,0 graden, maar ook dit zijn zeer treffelijke waarden. Het trio Altocumulus - Cirrostratus - Altostratus bleef de ganse namiddag tot na zonsondergang het weer bepalen terwijl het ook na zonsondergang wisselend bewolkt en vrij rustig bleef, met een lichtjes afzwakkende wind. Het zuidelijke gedeelte van de storing trekt echter onze richting uit vanuit het zuiden waardoor we het vanavond en vannacht wellicht niet meer droog houden en het neerslagtotaal van 0,0 mm nog zal worden bijgesteld...
Maandag, 22 oktober 2007
De wolkenvelden en de zone met motregen bleken uiteindelijk niet z uitgestrekt te zijn waardoor we vanochtend weer onder een nagenoeg heldere hemel het daglicht zagen terugkeren. Ondanks de zachte temperaturen gisterenavond moest het kwik hierdoor een aardig stapje terugzetten waardoor we vanochtend met minima van 4,6 graden vrede moesten nemen. Het weersbeeld dat volgde was erg zonnig met een diepblauwe lucht waarin slechts een weinig Cirrusbewolking en een paar condensatiestreepjes van vliegtuigen te zien waren. Naar de middag toe verscheen er in het westen wat Cirrostratusbewolking die zich in een gesloten laag scherp aftekende tegen de voor de rest nog steeds azuurblauwe hemel. Deze Cirrostratusbewolking ging zich in de loop van de namiddag langzaam maar zeker verder uitbreiden over het luchtruim, maar dit proces had geen negatieve invloed op het fraaie zonnige weertje waar we de hele tijd konden van profiteren. Naast de aanwezige sluierbewolking verscheen er ook af en toe een enkele stapelwolk, maar deze waren zo klein en zeldzaam dat ze voor de meeste mensen (die iets van wolken kennen) onopgemerkt bleven. Ondanks de overvloedige zonneschijn bleven de maxima flink achter met 12,2 graden terwijl de wind het oost- zuidoosten koos met snelheden tot 17,7 km/h. Naar de avond toe werden we weer geconfronteerd met een sterke afkoeling ondanks de warme, vurige kleuren waarin de zonsondergang door de sluierbewolking werd gehuld. Omstreeks 21H zat het kwik nog maar een ruime drie graden van het vriespunt verwijderd dus we stevenen zonder twijfel af op de voorlopig koelste ochtend van het herfstseizoen.
Woensdag, 22 oktober 2008
Net als gisteren zorgde overvloedige bewolking vanochtend weer voor de nodige zachtheid en werd de algemene executie van de eenjarige plantjes weer een dagje uitgesteld bij 5,9 graden als minimumtemperatuur. Deze keer was het Altostratus translucidus bewolking die voor bemiddelaar speelde en ons in ruil daarvoor weer met een grijze herfstlucht opzadelde. Een heel eind ten westen van ons was net als gisteren weer een scherp begrensde band met helderblauwe lucht te zien terwijl de bewolking voldoende dun was om nog een flauw waterzonnetje door te laten. Langzaam maar zeker kwam deze 'opklaringenband' onze kant op en zowat halverwege de namiddag kon de zon hier gretig gebruik van maken om een stuk minder waterig uit de hoek te komen en het kwik een zetje te geven naar 14,5 graden. De blauwe lucht werd door een paar rudimentaire stapelwolkjes (Cumulus fractus) onderbroken, al was het onschuldige uiterlijk van dit alles een beetje bedrieglijk. De golvende beweging van de straalstroom even verderop zorgde immers voor een gunstig stromingspatroon om buien te triggeren die op de radar mooi te zien waren boven het Kanaal. Deze buien zijn er kennelijk in geslaagd om tegen de avond het Nederlandse vasteland in te trekken van waaruit zelfs een paar meldingen van geïsoleerd onweer binnenkwamen. Malderen kwam er daarentegen goedkoop vanaf (het buiengebiedje was trouwens maar een voorschoot groot) zodat we hier opnieuw in heldere omstandigheden de nacht induiken waarbij enkel in het oosten nog wat sluierwolkjes te zien waren van het wegtrekkende koufront. De wind die overdag nog snelheden tot 20,9 km/h haalde uit het zuid- zuidwesten, is ondertussen bijna helemaal weggevallen waardoor we in rustige omstandigheden notitie kunnen nemen van het neerslagtotaal dat ondertussen was opgelopen tot 0,0 mm.
Donderdag, 22 oktober 2009
Het was vanmorgen droog en zacht bij temperaturen die rond 10,5 graden schommelden, maar als tegenprestatie moesten we opboksen tegen laaghangende bewolking die er een sombere bedoening van maakte. Het ging vooral om Stratus en Stratocumulus die in de tweede helft van de voormiddag geleidelijk dunner werd en alsnog plaats maakte voor wat opklaringen. De resterende bewolking ging over in een overgangsvorm tussen Stratocumus en Cumulus humilis, terwijl er in de hogere luchtlagen wat sluierbewolking binnendreef. Deze kon echter niet verhinderen dat we een aantal mooie opklaringen kregen waarin de zon haar gang kon gaan en het kwik kon stijgen naar 14,2 graden. Er stond niet al teveel wind, deze haalde maximaal 27,4 km/h uit zuidwestelijke richtingen. Tijdens de avond werd de hemel met succes opgefraaid door dichte Cirrus spissatus wolken die samen met wat Altocumulus en warme kleurentinten voor een niet te versmaden zonsondergang hebben gezorgd. De brede opklaringen deden het echter snel afkoelen zodat we pas tegen middernacht de uiteindelijke dagminima van 5,3 graden konden optekenen, samen met het neerslagtotaal dat met 0,6 mm eerder aan de magere kant was.
Vrijdag, 22 oktober 2010
De gisteren besproken storing is wat dichterbij geschoven waardoor we vanochtend met een flinke hoeveelheid sluierwolken, Altostratus en Altocumulus te maken kregen. Deze zorgden voor een erg sfeervolle zonsopgang en doordat de dikste bewolking in het westen hing, konden we nog optimaal profiteren van de verwarmende zonnestralen tijdens de voormiddag. Dankzij de wolken en het op gang komen van een warm(er) luchttransport zijn de minima op een redelijk niveau gebleven met 4,7 graden. Hier en daar werden wat kleine Cumuluswolkjes gevormd en de zonnestralen konden het kwik een klein oppeppertje geven zodat we op 12,7 graden uitkwamen na de middag. De bewolking ging zich vervolgens in het zuiden samenpakken terwijl het nu in het noorden helder werd. Na verloop van tijd konden deze opklaringen zich verder naar het zuiden uitbreiden zodat we uiteindelijk niet veel te klagen hadden ondanks de magere thermische prestaties van onze weergoden. Wel voelde het op sommige momenten wat schraal aan toen dat zuidwestelijke briesje tussendoor de kop opstak met snelheden tot 27,4 km/h. Net als gisteren waren de opklaringen bedrieglijk, want de regenzones zaten niet veraf zodat het zowel in het noorden van Nederland (koufront) als net ten zuiden van de Franse grens (occlusie) behoorlijk regende. De Nederlandse regen trok naar de avond toe weg naar het noordoosten terwijl de Franse versie onder ons door naar het oosten schoof. Dit zorgde voor een afname van de sluierbewolking in Malderen en een bijgevolg kille avond onder de open hemel. Een nieuwe en erg actieve regenzone is ondertussen reeds op weg naar de Lage Landen waardoor het later op de nacht terug zal overtrekken en er dus geen vriestemperaturen uit de bus zullen rollen/schuiven.
Zaterdag, 22 oktober 2011
De omgeving lag er vanochtend weer wit bevroren bij, maar bij minima van 0,3 graden is het in de hut vorstvrij gebleven. Het was opnieuw helder en zodra de zon er weer bij was warmde het tamelijk snel op zodat we na de middag weer maxima van 12,7 graden konden optekenen. Er stond niet al te veel wind en er werd geen enkele wolk gevormd. Tegen zonsondergang was er weer een snelle afkoeling al leek deze iets langzamer te verlopen dan de voorbije avond waardoor we het misschien ook aan de grond vorstvrij zullen houden. Er kwam immers een zuidelijke luchtstroming op gang die voor voldoende luchtmenging zorgde. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm kunnen we terug een droge dag bijschrijven in de statistieken.
Maandag, 22 oktober 2012
(Nieuw Zeeland) De vlucht van Singapore naar Sydney verliep erg rustig met restanten van buienwolken in Singapore en vooral opklaringen en grotendeels helder weer ten zuiden ervan. Het Australische vasteland kwam samen met Stratocumulusvelden in zicht die sterk gebroken waren en enkel dankzij het stadslicht van Darwin konden herkend worden. In Sydney troffen we dan weer brede opklaringen aan met Cumulus en Stratocumulusbewolking die zich vooral achter de Blue Mountains en boven zee leken op te houden. De daglichtperiode begon daar dan ook met fraai lenteweer met wat Cumulus en Stratocumulusbewolking die zich tegen een diepblauwe lucht aftekende. Er was echter maar amper tijd om deze zin neer te schrijven/in te typen of er kwam een enorme wolkenmuur opzetten die al het mooie lenteweer in één uithaal van tafel veegde. Er viel wat lichte regen en we kwamen in somber en kil weer terecht. Ook de vlucht naar Auckland viel ten prooi aan wolkentroep die zowat de volledige Tasmaanse zee bedekte en voornamelijk uit Stratocumulus en Cumulus bestond. In Auckland troffen we Altostratusbewolking aan waar een waterig zonnetje doorheen priemde. Het was droog en er dreven vormeloze Stratus fractus wolken voorbij. Na zonsondergang ging het er flink regenen waardoor het verblijf in Nieuw Zeeland op herfstachtige wijze begonnen is.
Dinsdag, 22 oktober 2013
De bewolking is tijdens de nacht grotendeels opgelost en verdwenen waardoor er enkel nog wat ijle Cirrus en condensatiesporen overbleven. Er werd zeer zachte lucht aangevoerd waardoor het niet kouder dan ... graden werd, en doordat deze lucht op de reeds flink afgekoelde bodem streek lag alles er opnieuw kletsnat bij. Het leek alsof we een doorweekte regennacht achter de rug hadden terwijl er op die enkele druppels gisterenavond na niets gevallen is. Het warmde snel verder op en in het westen verschenen Altocumulusbanken en Cirrostratusvelden van een koufront dat zich gedurende enkele uren voor de Belgische kust vestigde. Het front bewoog aanvankelijk nauwelijks in onze richting en meer dan verspreide Altocumulusbanken die zich nu ook boven en ten oosten van ons vormden, kregen we niet te zien. Omstreeks 15H ontstond er ook wat Cumulusbewolking en leek de wolkenband toch langzaam in beweging te komen. De Cirrostratusbewolking breidde zich over de rest van het luchtruim uit en de zon begon in moeilijkheden te raken. Het was toen echter al opgewarmd tot 24,1 graden waardoor deze mooie nazomer dag ons niet meer afgenomen kon worden. De bewolking begon er steeds dreigender uit te zien en de wind die overdag al goed voelbaar was wakkerde verder aan terwijl hij van het zuidzuidwesten naar het zuidoosten draaide. Maar plots ging hij weer liggen en toen de eerste regendruppels vielen was het weer verdacht stil. Stilte die werd onderbroken door het zwoele geroffel van de donder nadat er bliksemflitsen zichtbaar werden aan de zuidelijke horizon. Het onweer dat hier op volgde stelde niet veel voor al was de gewaarwording van een zomers onweer op zich al bijzonder voor eind oktober. Er viel 2,3 mm aan neerslag terwijl het ook na de vlaag erg zacht bleef onder een betrokken hemel.
Woensdag, 22 oktober 2014
Hoewel de storm zelf al voorbij was, was het nog steeds ruig en guur met een nijdige westenwind die ons vanochtend opwachtte bij minima van 8,6 graden. Er hing veel Cumulus en Stratus fractus bewolking met af en toe wat Stratocumulus erbij. Vanuit het noordwesten probeerden buienwolken binnen te dringen, maar traditiegetrouw lukte dat niet en kwamen de buien dus naar goede gewoonte weer boven Nederland terecht. Vooral na de middag konden we echter van een aantal mooie opklaringen genieten, al was dat genieten er door de strakke westenwind misschien niet echt bij. De temperaturen werkten ook niet echt mee met 13,2 graden als maximum, al was het vanachter glas uiteraard een heel ander verhaal. Tijdens de namiddag kwamen de buienwolken meer het vasteland op (het Belgische dan) maar door de advectiestromen van een naderende regenzone werden ze plat geknepen tot Stratocumulusvelden. Deze zorgden voor een zwaarbewolkt tot betrokken weertype tijdens de avond waarbij de afkoeling wat werd afgeremd. Niet dat het daarmee zacht bleef in deze poollucht, maar het zal in elk geval niet tot nachtvorst komen. De wind zwakte tijdens de avond flink af al bleef ze wel nog goed voelbaar, ook toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Donderdag, 22 oktober 2015
We waanden ons bijna weer in de zomer met ultrazachte minima van 10,6 graden. Ware het niet dat het grijs en somber was met vooral Stratusbewolking die zich in de vochtige, subtropische zeelucht heeft gevormd. Ondertussen heeft een koufrontje ons in het vizier gekregen, en deze trok al snel het vasteland op waardoor we ons weer aan een portie regenwater konden verwachten. Doch alweer ging het om een uitgemergeld schepseltje dat amper in staat was om de pluviometers in beweging te brengen (wat wonder boven wonder dan toch nog gelukt is met 0,2 mm) tot ergernis van de actief weerliefhebbers. We kwamen al snel in de koelere lucht erachter terecht, maar het duurde nog een hele poos eer er opklaringen verschenen. De koele lucht kon ook nog niet overtuigend tot ons doordringen terwijl we met maxima van 14,3 graden behoorlijk wat thermische reserve hebben opgebouwd. Na zonsondergang begon het dan toch nog aarzelend op te klaren waarbij de bewolking overging in tot Stratocumulus uitspreidende Cumulus wolken met Stratus fractus ertussen gemengd. De bewolking dreef vrij snel voorbij wat toch op een vrij krachtige wind leek te wijzen op hoogte al is er op waarnemingshoogte ook al een goed voelbare bries uit westelijke en later noordwestelijke richtingen opgestoken. De rest van de avond verliep in droge en vrij rustige omstandigheden.
Zaterdag, 22 oktober 2016
Het is zoals verwacht inderdaad op grote schaal gaan vriezen en ook in thermometerhut is het kwik op veel plaatsen ruim onder het vriespunt gedoken. Doch in Malderen ontsnapten we er deze keer opnieuw aan en is het kwik op 7,5 graden uitgekomen. Er werd nogal wat nevel en mist gevormd en het was waarschijnlijk de condensatiewarmte daarvan welke ons van de vorst behoed heeft. De nevel en mist trokken snel op, er kwam een vriendelijk zonnetje door en het zag er meteen veelbelovend uit voor een zonnige en rustige najaarsdag. Doch we bevonden ons nog steeds in de onstabiele buienlucht en er werden binnen de kortste keren weer stapelwolken gevormd en samen met de daaruit ontwikkelende Stratocumulusvelden zorgde dit ervoor dat de zon het knap lastig kreeg. Wel bleef het in Malderen droog en tijdens de namiddag ging het vanuit het westen weer gedeeltelijk opklaren. Daar zagen we een nevelige waas van Cirrostratus welke nog steeds afkomstig waren van de regenzones die gisteren een vergeefse poging deden om ons vanuit het zuidwesten te benaderen. Het warmde nog op tot 12,2 graden. De resterende stapelwolken losten na zonsondergang weer op en we zagen het vriespunt andermaal gevaarlijk dichtbij komen in de late avonduurtjes. Of het deze keer wel tot vorst zal komen is evenwel afwachten daar er terug massaal nevel en mist werd gevormd die weer voor isolatie en condensatiewarmte zou kunnen zorgen. We sloten de dag af bij nog steeds positieve temperaturen en met een neerslagtotaal van 0,0 mm (al werden er wel enkele tienden aan dauw achtergelaten in de pluviometers).
Zondag, 22 oktober 2017
Net als gisteren kregen we vanochtend opnieuw met buiige regen te maken die voor een erg gure start zorgde die weinig goeds beloofde. Dankzij de bewolking is het echter niet kouder dan 8,3 graden geworden en bleven we van vorst gespaard. Tegen de middag klaarde het echter grotendeels op en konden we van enkele zonnige perioden genieten waarbij de bewolking vooral uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond. De zonneschijn was echter van korte duur want vanuit het westen kwamen er terug uitgestrekte wolkenvelden opzetten waartussen enkele buien verscholen zaten die het af en toe lichtjes lieten druppelen. Veel stelde dit echter niet voor en het neerslagtotaal was met 4,8 mm ook een stuk lager dan gisteren. Door de bewolking bleef het kwik steken op 8,3 graden waarbij de wind merkbaar zwakker was dan de voorbije dagen en naar west- zuidwestelijke richtingen is gedraaid. De rest van de dag verliep in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden met af en toe nog een opklaring.
Maandag, 22 oktober 2018
(Taiwan) Na een zachte en aangename ochtend kregen we terug met mooi zomerweer te maken dat tijdens de rit naar Kaohsiung bleef standhouden. De luchten werden er zelfs helderder en de enige bewolking bestond uit Cumulus die vooral langs de bergen hing. In Kaohsiung bleek het zonlicht zeer intens te zijn en hing er een zeer drukkende, tropische warmte. Ook tijdens de avond bleef het hier zwoel al begon het geleidelijk aan weer wat draaglijker te worden. Ondanks de zwoelte kwam het niet tot buien en liep de dag vredig ten einde.
Dinsdag, 22 oktober 2019
Het was somber en grijs met Stratus en Stratus fractus bewolking tijdens de ochtend. Na een tijdje kwam de zon er echter door want een naderend warmtefront begon de luchtlagen door elkaar te woelen zodat laaghangende bewolking begon op te lossen. Er stond weinig wind en het was een beetje nevelig maar de zon kon het kwik toch nog naar 16,4 graden brengen terwijl de minima ook al aan de zachte kant waren met 10,9 graden. Het warmtefront zelf manifesteerde zich met Altocumulusvelden die een bijzonder fraai aangezicht vormden in het zachte licht. Uitgestrekte velden met duizenden dotjes, ribbeltjes, golfjes en streepjes in alle vormen en maten sierden het luchtruim. Na zonsondergang leek er een lager hangend veld met Stratocumulusachtige bewolking binnen te schuiven al was dit moeilijk te herkennen in het snel verzwakkende licht. Het zorgde er wel voor dat het deksel erop bleef/kwam en het dus nauwelijks afkoelde tijdens de avond. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,0 mm.
Donderdag, 22 oktober 2020
De dag begon zeer fraai en vredevol met een in warme tinten gehulde zonsopgang waarna enkele Stratocumulusveldjes en toefjes Cirrus binnen dreven. Er stroomde weer wat koelere lucht binnen al was het nog steeds zacht met temperaturen die niet onder 11,4 graden zijn gezakt. Kort na middernacht was het zelfs nog 15,4 graden. Vanuit het westen begon er opeens veel Cirrusbewolking binnen te drijven met ook Stratus fractus eronder en de zonnige start van deze dag werd dus al snel ongedaan gemaakt. Althans tijdelijk want het klaarde redelijk kort daarna weer op en de zon kwam er weer volop door. Ondertussen begonnen de Stratus fractus wolkjes wel uit te groeien tot Cumulus en ontstonden er dus weer buien. Maar de schaduw van Engeland kwam tussenbeide waardoor we weer grotendeels gespaard bleven van de buien. Het was vooral restbewolking die over Malderen trok met Stratus fractus, Cumulus en Stratocumulus. Verder naar het noordwesten ontstond er een buienlijn die in een oprukkend koufront zat verwerkt en op de radarbeelden een opvallend dunne structuur had waardoor die op lage resolutiebeelden niet werd opgemerkt en hier en daar dus voor verrassingen zorgde. Het actiefste deel daarvan trok enkel over Nederland en in Malderen zagen we vooral Altocumulusvelden vanuit het noordwesten binnenkomen op nadering van de storing waar de buienlijn in zat verwerkt. Dit alles bereikte ons vandaag echter niet en we konden het dus droog en rustig houden waarbij we afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 22 oktober 2021
Het is helemaal opgeklaard tijdens de nacht maar een aantrekkende westenwind hield de luchtlagen gemengd waardoor het niet kouder dan 3,9 graden werd. En die wind was natuurlijk al een teken aan de wand dat er een weersverandering op til was. En vanuit het noordwesten zagen we dan inderdaad Cirrus en Stratocumulus binnendrijven. Deze bewolking was echter niet aaneengesloten en er volgden weer brede opklaringen op. Tijdens de namiddag werd de bewolking dan toch nog dikker en meer aaneengesloten wat ook een paar buitjes opleverde. Tussen de Stratocumulusvelden waren immers weer verijsde toppen van buienwolken te zien die net als hun broertjes van gisteren een zeer wazig en vezelig uiterlijk hadden net alsof ze volledig uit elkaar sneeuwden. En er vielen nu ook regelmatig regendruppeltjes zelfs als de hemel boven ons helder was wat op weg dwarrelende sneeuwvlokken uit de moederbui wees die nu als regen Malderen bereikten. De hele namiddag door kregen we met regelmaat gedruppel dat amper genoeg was om de grond nat te maken. Tussendoor boden de zonnestraaltjes nog welkome warmte want van de temperaturen tot 12,9 graden moesten we het op dat gebied niet hebben. Later op de avond werden we plots verrast door een fellere bui met dikke druppels die door nog wat gedruppel werd gevolgd na een korte droge periode. Deze wist het neerslagtotaal nog op 2,1 mm te brengen. Vanuit het noorden klaarde het weer op later op de avond.
Zaterdag, 22 oktober 2022
Brede opklaringen maakten vanochtend hun opwachting bij zachte minima van 12,8 graden. De enige bewolking die er hing bestond uit een paar Stratocumulusveldjes die vooral in het zuiden, oosten en westen te zien waren. Maar dat zou snel veranderen want de lucht was vrij vochtig en er ontstonden stapelwolken die tot flinke afmetingen uitgroeiden. Vooral rond en kort na de middag was dit het geval. Desondanks bleef het droog en tijdens de namiddag leek de lucht weer stabieler te worden vanuit het zuidwesten waardoor de stapelwolken steeds kleiner en schaarser werden. In de hogere luchtlagen verscheen er uit die richting wel Cirrostratusbewolking die geleidelijk dikker werd al was dat voor zonsondergang nog niet in die mate dat we er als zonneklopper last van hadden. De temperaturen deden het weer erg goed met 19,1 graden als maximum maar de zuidwestenwind was terug aan de straffe kant. Tijdens de late namiddag leek deze overigens uitgeraasd te zijn en keerde de rust weer in een zachte en droge avond.
Zondag, 22 oktober 2023
De dag begon grijs met Stratus en Stratus fractus bewolking terwijl het is afgekoeld tot 10,7 graden. Aanvankelijk was het daarbij droog maar in de loop van de voormiddag kregen we plotseling motregen die snel overging in gewone regen. Daarna volgden er terug perioden van droog en grijs weer maar na een tijdje begon het dan toch nog uit te klaren vanuit het zuidwesten. De zon kwam er geregeld door en het warmde daarbij op tot 16,5 graden. De wind was een stuk zwakker dan gisteren en kwam uit het zuidwesten. De lucht oogde nu onstabiel met flinke Cumulus congestus wolken die zich overal ontwikkelden tussen de rafelige wolkenflarden die waren overgebleven. Op sommige plaatsen kwam het uiteindelijk tot buien en deze keer was ook Londerzeel bij de gelukkigen want er ontstond een buienlijn die vanuit het zuidwesten in haar lengte over ons trok en het daardoor voor een langere tijd met een wisselende intensiteit liet regenen. Toen de pluviometer 4,6 mm aanwees hielden de buien het voor gezien waarna we nog een tijdje konden genieten van de mooie wolkenlandschappen die in dit zachte najaarslicht tot hun recht komen. Daarna volgde er een sterke afkoeling onder de open hemel en begon er overal condens te ontstaan in de windstille omgeving.
Dinsdag, 22 oktober 2024
In de tot rust gekomen atmosfeer heeft zich tijdens de nacht niet alleen dauw gevormd, maar ook laaghangende bewolking die voor een grijze start zorgde. Maar de bewolking was dun en je zag er gemakkelijk de blauwe kleur van de bovenlucht doorheen. In de richting van waar de zon zou moeten staan zagen we dan weer een geelachtige gloed en dit kleurenspel zorgde voor een mystiek sfeertje tijdens de periode rond zonsopgang. Het was wel fris met minima van 9,2 graden, nachtelijke opklaringen en de polaire luchtsoort konden de afkoeling een handje helpen. De laaghangende bewolking loste snel op en maakte plaats voor een paar Stratocumulusbankjes die vrij snel eveneens oplosten of wegtrokken. Het werd gedurende een uurtje volledig helder en er stak een west- zuidwestelijk briesje op dat aan de zwakke kant bleef. Er ontstond vervolgens Cumulus fractus bewolking die geleidelijk talrijker werd, maar het echte 'gevaar' voor de zonnekloppers kwam van Stratocumulusbewolking die na een tijdje opnieuw verscheen in het westen. Deze kwam niet van een regenzone maar van buienwolken die zich tot deze soort uitspreidden. Ze ontstonden ten westen van ons en werden vervolgens in deze zwakke stroming naar Malderen gevoerd. Het zag er dreigend uit toen het eerste exemplaar ons naderde, maar uiteindelijk leverde het niet meer dan wat motregen en lichte regen op. De wolkenschermen zelf waren wel enorm en zo waren we met zo een bui gemakkelijk bijna twee uur zoet. Dan kwam de zon er weer bij en zag het er weer even stralend uit als deze voormiddag met enkel in de verte Stratocumulusveldjes. Daarna kwam een nieuwe bui onze kant op en deze verliep ongeveer op dezelfde wijze als haar voorganger. Alleen leek ze deels uit elkaar te vallen want we zagen de zon vrij snel terug en het bleef ook droog onder dit wolkenpakket. Er bleef nu wel meer restbewolking over al was het in deze rustige condities nog best wel aangenaam buiten ondanks de eerder koele maxima van 16,0 graden. Tijdens de avond trokken er meer Stratocumulusvelden langs, welke nu vooral restanten waren zonder de stapelwolken die we er eerst wel onder zagen. De bewolking was dus verder aan het oplossen en vanuit het noordwesten dreven er al snel weer brede opklaringen binnen. We eindigden de dag in bijna heldere omstandigheden en dit met een neerslagtotaal van 0,8 mm.