Donderdag, 11 november 2004
404 page not found
Vrijdag, 11 november 2005
Vanochtend kreunde en zuchtte de Malderse bevolking nog steeds onder een zware wolkenmassa die de zon geen schijn van kans liet. De bewolking is zowat de ganse nacht aanwezig gebleven waardoor het niet verder afkoelde dan 10,3 graden, maar hiermee is al het positieve erover al gezegd want op temperaturen boven de 13,2 graden hoefden we overdag al evenmin te rekenen. Het bleef hierbij zo goed als droog op een verdwaalde motregendruppel na, en in de loop van de namiddag alsook rond de middag werden er wat gaatjes in het hardnekkige wolkendek geprikt waardoor we nog een glimp van het zonlicht en de blauwe lucht konden opvangen. Dit proces bereikte zijn hoogtepunt ongeveer een uur voor zonsondergang toen we even konden genieten van een brede band van opklaringen, maar het duurde niet lang of er kwamen opnieuw dichte Stratocumuluspaketten opzetten vanuit het westen en in een mum van tijd zat het hele zaakje weer potdicht. Bij dit alles viel ook op dat de wind weer flink van katoen gaf, vanuit zuidelijke richting haalde deze snelheden tot 34 km/h, en deze vormt samen met de hernieuwde opmars van de bewolking de aanloop naar een nieuwe regenzone die ons morgen een groot deel van de dag zal plagen. De neerslag kan best wel pittig uitpakken en vooral de namiddag voor zich opeisen, maar eens het avond is lijkt de rust weer te zullen keren waarop een rustige maar kille en zwaarbewolkte zondag zal volgen. De grootste kansen op wat zon - als die er al zijn - lijken voor het zuidoosten van het land gereserveerd te zijn.
Zaterdag, 11 november 2006
Overvloedige regenval heeft tijdens de voorbije nacht voor niet minder dan 9,8 mm neerslag gezorgd. Bij het krieken van de dag was het echter tijd voor een kalmer weertype waarbij we de bewolking weer zagen afnemen en de zon voorzichtige pogingen ondernam om ons weer op te vrolijken. Er bleef echter nog veel Cirrostratus en Cumulus fractus over waardoor het mooiweersgevoel wat getemperd werd. Rukwinden tot 40,2 km/h uit het west- noordwesten droegen hier flink hun steentje aan bij. De aangevoerde lucht was echter betrekkelijk zacht zodat we temperaturen tussen 6,3 en 12,9 graden konden noteren. Tegen de middag doemde in het westen een dichte Altostratuslaag op die aanvankelijk niet opviel doordat ze zelf blauwachtig getint was en op het eerste zicht dus op een gebied met opklaringen leek, maar eens het zaakje dichterbij kwam oogde het weersbeeld meteen weer een stuk somberder. Het was echter veel geblaat, weinig wol want de bewolking bracht vrijwel geen regen voort en eens ze het luchtruim veroverd had, begon ze weer wat gaatjes te vertonen, die op hun beurt voor een eerder sfeervol te noemen zonsondergang zorgden. De rest van de avond verliep vervolgens vrij rustig, droog en met wisselende bewolking.
Zondag, 11 november 2007
Opnieuw was het de koelere lucht aan de voorzijde van het golvende front die haar herintrede in het Vlaamse binnenland heeft gemaakt. Net als de voorbije dagen ging dit niet zonder slag of stoot, al waren de buien die bij de koufrontpassage hoorden best wel pittig in vergelijking met de voorbije dagen. Halverwege de voormiddag zaten we weer in de polaire lucht en na nog een smalle buienlijn te verwerken, werd het eventjes droog en kwam de zon er ook door. Het betroffen echter postfrontale opklaringen die spoedig zouden worden verdreven door de buien die wat verder op de Noordzee klaar lagen voor hun aanval op het Malderse weerstation. Ook tussen deze buien zaten weer flinke rakkers, al leken de actiefste exemplaren zich meer in het westen van het land te concentreren, waar ze gevoed werden door het relatief warme en energierijke zeewater. Hoewel de bewolking het voor het zeggen had, zaten tussen de buien door nog enkele mooie opklaringen verscholen en dit leverde niet alleen zon, maar ook een paar fraaie regenbogen op, om nog maar te zwijgen van de indrukwekkende wolkenformaties in de heldere zeelucht. Voor al dit moois moesten we wel een prijs betalen in de vorm van lage temperaturen die zich tussen 1,8 en (voor de frontpassage) 12,2 graden ophielden. Bovendien stond er nog een vrij strakke noordwestenwind met snelheden tot 45,1 km/h. Later op de avond begon de buienmachiene meer en meer te sputteren waardoor het rustig en droog werd, terwijl brede opklaringen een snelle temperatuurdaling in gang zette die de komende nacht plaatselijk tot lichte vorst zou kunnen leiden. Het etmaal wordt uiteindelijk afgesloten met een neerslagtotaal van 2,4 mm.
Dinsdag, 11 november 2008
Tijdens het ochtend en het begin van de voormiddag was het weliswaar helder, doch een buienlijntje dat zich boven het Noordzeekanaal had verschanst, zette al snel een aanval in op het Vlaamse binnenland. De voormiddag was nog niet eens halfweg of een heleboel laaghangende wolken (Cumulus fractus en Cumulus congestus) duwden de zon uit beeld en een aantal lichte regenbuitjes maakten een tijdje later hun opwachting. In vergelijking met de kuststreek en vooral Nederland was het echter maar klein grut want daar zagen ze onder begeleiding van luid 'tromgeroffel' hun elektriciteitsrekeningen weer flink oplopen. De hagelsteentjes kregen ze er gratis bij. Te Malderen dus een heel wat vriendelijker weertype waarbij zon en wolkenvelden elkaar afwisselden en de paar buitjes die in de voormiddag vielen, werden gevolgd door een droge periode rond de middag. De wind was echter nog niet helemaal uitgeraasd en wist er ook vandaag weer snelheden tot 62,8 km/h uit zuidwestelijke richtingen tegenaan te gooien: niet meteen bevorderlijk voor een nazomergevoel als we er ook nog de kille temperaturen bijnemen die van 15,3 afgelopen nacht geleidelijk naar 8,1 graden zakten. Het feit dat de hoogste windsnelheden omstreeks 4H 's ochtends werden opgetekend, veranderde daar weinig aan. Kort na de middag werd het bovendien weer betrokken en viel er terug wat lichte regen, maar de opklaringen die vanuit het noordwesten weer kwamen binnengedreven, kregen uiteindelijk het laatste woord zodat de rest van de namiddag en avond terug rustig en droog verliep. Wegtrekkende stapelwolken zorgden hierbij voor erg fraaie uitzichten in het zuiden en zuidoosten terwijl het niet lang duurde voor er slechts wat verspreide wolkenflardjes en rudimentaire stapelwolkjes overbleven in de verder kraakheldere hemel. Na zonsondergang viel er het grootste deel van de tijd geen enkel wolkje meer te bespeuren en waren het tussendoor slechts wat verschrompelde stapelwolkjes die voor afwisseling zorgden. Een erg bedrieglijke kalmte want op slechts enkele tientallen kilometers ten noorden en zuiden van het station waren er nog steeds felle buien met onweer en hagel actief. Geen enkele daarvan kon echter tot hier doordringen zodat we het bij de 8,6 mm van het stormgeweld afgelopen nacht en de buitjes overdag als dagtotaal hielden.
Woensdag, 11 november 2009
De vorstvrije ochtendtemperaturen die op 2,9 graden zijn uitgekomen, gingen hand in hand met een erg sombere Stratuslucht die in elk geval voor een geslaagde herfstsfeer zorgde. Als toemaatje ging het hieruit lichtjes regenen, maar rond de middag werd het opnieuw droog. In het zuidwesten waren ondertussen opklaringen verschenen, en de Stratusbewolking ging geleidelijk over in Stratocumulus. Dit zorgde in combinatie met het geelachtige licht van de laagstaande novemberzon voor een rustgevende stemming, en maakte de sombere toestanden van deze voormiddag ruimschoots goed. De zon kregen we echter nauwelijks te zien op een paar korte doorbraakpogingen in de late namiddag na, en het kwik kon hierdoor niet verder dan 9,3 graden uitklimmen. De zuidwestenwind deed het hierbij een stukje killer aanvoelen met haar snelheden tot 29,0 km/h. Kort voor zonsondergang werd de Stratocumulusbewolking opnieuw dikker om vervolgens over te gaan in Stratus. Deze ging op haar beurt over in Stratus fractus, en uiteindelijk volgden er weer opklaringen die het later op de avond gevoelig deden afkoelen. We eindigden in lichtbewolkte omstandigheden, waarin we het erg lage neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Donderdag, 11 november 2010
Wie voor de voorspelde storm uit nog een paar opklaringen wilde meepikken kwam bedrogen uit, want het uitspansel was vanochtend reeds volgesmeerd met Altostratus translucidus bewolking. Samen met erg lage temperaturen die naar 2,7 graden zijn gezonken en een aanspannende wind voelde het bijzonder onaangenaam aan. Het waterig zonnetje dat er eerst nog net door te zien was verdween snel en omstreeks 10H30 begon het te regenen. Deze hield tot na zonsondergang aan en werd vooral in Nederland ingeleid met een paar natte klodders sneeuw. Malderen bevond zich in iets warmere lucht, welke zich naar het noordoosten uitbreidde zodat er uiteindelijk nergens meer (smeltende) sneeuw kon gevormd worden. De temperatuurstijging was rond zonsondergang indrukwekkend te noemen en het kwik kwam uit op een tropisch aanvoelende 11,7 graden. De hoofdrol was echter onmiskenbaar weggelegd voor de zuid- zuidwestenwind die met snelheden tot 61,2 km/h voor erg veel hinder zorgde. Daar het weerstation de windsnelheden iets te laag inschat kan er ook in Malderen gerust van stormweer gesproken worden. Nog voor 19H bereikte het koufront de Benelux en trof vooral Nederland met krachtige regenbuien en onweer. In Belgi was het front een stuk minder actief en was er geen onweer, maar de buien pakten er niettemin nog vrij pittig uit. Daarna was het slechts een kwestie van seconden voordat het luchtruim plotseling helder werd en geen enkel spoor van bewolking of regen meer te zien was. De wind bleef echter temperamentvol doorrazen en zorgde ervoor dat we vrij snel in de buien achter het front terechtkwamen. De laatste van deze buien die ons voor middernacht bereikte deed het neerslagtotaal uitkomen op 9,8 mm. We zijn ondertussen in iets frissere lucht terechtgekomen waardoor de temperatuur een graadje gedaald is, maar het is nog steeds erg zacht met een 11 tal graden en het ziet er niet naar uit dat de temperaturen komende nacht zelfs maar onder de 10 graden zullen komen.
Vrijdag, 11 november 2011
De Stratusbewolking is afgelopen nacht dikker geworden waardoor de maan er niet meer mee kon spelen en we vanochtend tegen een doodse, verstilde omgeving aankeken. De laaghangende bewolking hield stand tot rond de middag toen de bewolking overging in zeer laaghangende Stratocumulusrollen waartussen opklaringen zichtbaar werden. Een apart gezicht, en voor we het wisten waren ze weg en konden we weer van stralend nazomerweer genieten. De temperatuur steeg naar 12,6 graden bij een oostelijk briesje tot 16,1 km/h, opnieuw een enorm verschil tegenover gebieden die niet van hun grijze juk verlost raakten zoals oa West- Vlaanderen en grote delen van Nederland. We waren er voor de rest van de dag vanaf en de brede opklaringen resulteerden 's avonds dus weer in een flinke afkoeling zonder dat het tot nachtvorst lijkt te zullen komen. De minima werden pas tegen middernacht bereikt met 3,3 graden.
Zondag, 11 november 2012
Na de koufrontpassage is het droog en rustig gebleven voor de rest van de nacht. Tegen zonsopgang zaten we reeds een eindje in de polaire luchtmassa waarin zich opklaringen vormden. De vochtige, weinig doorstroomde atmosfeer en zwakke novemberzon zorgden echter voor laaghangende bewolking waardoor het voorspelde zonnige weer maar moeizaam op gang kwam. Pas tegen de middag loste de bewolking volledig op en werd het gedurende een paar uur aangenaam najaarsweer. De temperatuur steeg naar 11,4 graden terwijl we in het westen nieuwe Stratus fractus bewolking zagen verschijnen. Deze werd snel talrijker en voor we het wisten was het alweer volledig betrokken. Opmerkelijk was dat de overgang naar somber en grijs weer gepaard ging met een flinke toename van de wind die met snelheden tot 22,5 km/h uit het west- zuidwesten kwam aanzetten. Dit terwijl er tijdens de voormiddag tot kort na de middag nauwelijks wind stond. Het voelde meteen erg koud aan en we raakten het wolkendek niet meer kwijt. De temperatuur daalde tijdens de avond geleidelijk en we bereikten kort voor middernacht de minima van 5,1 graden. Het neerslagtotaal bedroeg 0,0 mm.
Maandag, 11 november 2013
Een tijdens het tweede deel van de nacht opnieuw aanwakkerende wind zorgde ervoor dat het met de voorspelde nachtvorst nog meeviel. De temperatuur kwam in Malderen niet beneden de 1,4 graden en het was enkel de bodem die er op enkele schaarse plekken een beetje berijpt bijlag. In het oosten van de Benelux kwam het echter ook in thermometerhut op veel plaatsen tot vorst en lijkt het hoofdstuk 'eenjarige bloemen en planten 2013' alsnog definitief te zijn afgesloten. De aanwakkerende wind (het was weliswaar maar een heel zwak briesje) was er echter niet toevallig. Op de satellietbeelden zagen we immers dat er terug een regenzone op ramkoers ligt en dat werd al snel ook vanop de begane grond zichtbaar. Vanuit het westen dreven er al vroeg in de voormiddag Stratocumulusvelden en Altocumulus bewolking binnen en er verschenen ook Cirruswolkjes. De zonnekloppers hoefden het hoofd echter nog niet te laten hangen, want de regenzone bleek (flink wat) vertraging op te lopen waardoor het ondanks de binnentrekkende wolkenvelden nog overwegend zonnig bleef. Het was reeds halverwege de namiddag toen er Cirrostratusbewolking binnendreef die overging in Altostratus, en tegen die tijd is het weer kunnen opwarmen tot 10,3 graden waardoor we de vorstige toestanden van vanochtend alweer (een klein beetje) vergeten waren. Kort voor zonsondergang vormde zich een tamelijk scherp afgetekende band van Altostratus bewolking met daaronder lange rollen van Altocumulus undulatus terwijl er tussen beide wolkenlagen diverse Altocumulusvelden dreven. Hierdoor leek de bewolking op een massieve, gelaagde muur die op ons afkwam en toen de zon daar onderdoor scheen zorgde dit voor indrukwekkende uitzichten. Niet in het laatst door de felle oranje kleuren, maar ook door de wolkenstructuur die er beter door zichtbaar werd. Het zag er allemaal veel dreigender uit dan het was, want op de radar zagen we enkel wat gebroken neerslagbanden terwijl we in Malderen niet meer dan oranje valstrepen te zien kregen bij zonsondergang die de grond niet raakten. We konden deze dag dan ook afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 11 november 2014
Ook deze keer bleven we van sombere kilte gespaard en kregen we terug een erg fraaie nazomerdag voorgeschoteld. Onder een veelbelovende blauwe hemel tekenden we de minima van 5,1 graden op en kort nadien maakte de uitbundige zon haar opwachting. Net als gisteren werden er rond de middag weer wolkenflarden gevormd al leken ze wat minder talrijk dan gisteren. Er was ook Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien die in het zachte licht dat de laagstaande zon genereerde voor mooie uitzichten en kleurenpaletten zorgde. Op het einde van de namiddag dreven er bij momenten erg dichte groepen Cumulus fractus voorbij en kreeg de zon het moeilijker. Maar veel verschil gaf het niet want ze was toch al bijna onder, en bovendien verscheen ze kort voor het ondergaan om nog even voor een erg fraai avondportret te zorgen. Ook de hoge maxima van 15,3 graden waren toen al verzekerd, welke we onder begeleiding van een zachte zuid- zuidwestelijke bries optekenden. Volgens de radar zijn we vrij nipt aan een buiengebiedje ontsnapt dat boven het oosten van Nederland huishield en scheelde het dus niet veel of we hadden iets anders dan die 0,0 mm uit de pluviometer gegoten op het einde van de avond.
Woensdag, 11 november 2015
De motregen is er tijdens de nacht weer uitgegaan, maar een somber Stratus wolkendek maakte vanochtend opnieuw haar opwachting. Net als de zachte temperaturen die met 11,6 graden als minima zoals de voorbije dagen een constante zijn gebleven. Het wolkendek was vrij dun en ging geleidelijk over in Stratocumulus waarbij er kort na de middag een aantal opklaringen ontstonden tussen de losser geworden wolkencompartimentjes. Een zwak novemberzonnetje liet zich met grote verlegenheid eventjes zien voordat er vanuit het westen weer dikkere bewolking kwam binnengedreven. Het werd echter behoorlijk zacht met maxima van 14,4 graden al was dat eerder aan het subtropische luchttransport te danken. De binnendrijvende bewolking bestond terug uit dikkere Stratocumulus welke geleidelijk overging in Stratus. Er vielen een paar druppels motregen uit maar aan het neerslagtotaal van 0,0 mm zou dit uiteindelijk niets veranderen. Tijdens de avond bleven we onder een gesloten wolkendek zitten, maar een krachtige, opstekende zuidwestenwind kondigde toch verandering aan in het rustige en saaie weertype dat we gewoon zijn geworden.
Vrijdag, 11 november 2016
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn we terug in stabielere lucht terecht gekomen en is het droog gebleven. Wel hadden we nog veel last van bewolking die nu uit Stratus en Stratus fractus bestond, maar ons zo wel uit de vorst hield met minima van 0,7 graden. Kort na zonsondergang klaarde het op en maakte de dag een veelbelovende start in volledig heldere omstandigheden maar vanuit het noorden overtrok het weer met Stratus en Stratus fractus. Tijdens de namiddag klaarde het echter opnieuw op en spoedig was het weer volledig helder met hooguit nog een los wolkenflardje dat de revue passeerde terwijl het erg schraal aanvoelde met maxima van 7,1 graden. Aanvankelijk stond er veel wind uit noordoostelijke richtingen doch eens de zon onder was, zwakte deze snel af en waren de omstandigheden ideaal voor een snelle afkoeling die dezelfde avond nog voor ijs- en rijpvorming zorgde. Dat ijs zat dan vooral aan de buitenkant van de pluviometer want aan de binnenkant lazen we een dagtotaal van 0,0 mm af.
Zaterdag, 11 november 2017
Tijdens de nacht is de warme lucht weer naar het noorden geschoven waardoor we in Malderen met warmtefrontregens te maken kregen. Het uiterste noorden van Nederland bleef echter nog net in de onstabiele buienlucht steken waardoor het daar wisselvallig bleef met afwisselend zon, wolken en flinke regenvlagen. In Malderen was het dan een en al somberheid met lichte regen of motregen en we zaten dan ook nog eens net in de koele lucht waardoor we van de aangename kant van deze setting dan toch niet konden profiteren. De westenwind was zwak en door de bewolking zakten de minima niet onder de 4,9 graden al was het net ten zuiden van ons een stuk zachter. In de loop van de dag zwaaide de storing weer weg naar het zuidoosten waardoor we in Malderen terug opklaringen te zien kregen waarin zich later buien ontwikkelden al stelde het niet veel voor. Later op de avond kwamen we terug onder invloed van een golf in de regenzones waardoor we vanuit het westen terug bewolking en regen zagen binnenkomen. Dit zou uiteindelijk met morgen erbij een neerslagtotaal van 23,6 mm opleveren voor deze driedaagse. De warme lucht heeft ons niet meer kunnen bereiken ondanks al dat gezwabber van de regenzones en de maxima hielden het dan ook bij 8,4 graden al voor bekeken.
Zondag, 11 november 2018
Een golvende regenzone zorgde voor veel bewolking, maar erg actief was het ding niet en we kregen dus vooral Altostratus bewolking en Stratocumulusvelden waarlangs af en toe Stratus fractus dreef. De temperaturen waren aan de zachte kant met hoge minima van 9,5 graden en tijdens de afgelopen nacht heeft het al een beetje geregend. Overdag zagen we hoe de bewolking zich weer ging samen pakken in het zuidwesten en tijdens de namiddag kwam deze snel opzetten waarbij we steeds dikker wordende Altostratus zagen overgaan in Nimbostratus. Het waterzonnetje dat hieraan vooraf ging liet het nog opwarmen tot 13,6 graden en de zuidwestenwind was niet al te krachtig. Daarna volgde dan de onvermijdelijke regen en deze bleek goed te zijn voor 5 druppels waarna het weer opklaarde en we Stratocumulus en Altostratus zagen. Deze laatste pakte zich opnieuw samen en weer waren we vertrokken voor een natte episode met deze keer 10 regendruppels. Dan volgden er terug opklaringen en dan ging het voor een langere tijd regenen aan een tempo van een drietal druppels per minuut. Het had natuurlijk weinig zin om het neerslagtotaal voor deze dag af te wachten want al dat gedruppel was toch niet meetbaar en tijdens de avond zaten we net onder/achter/boven een golftop in de regenzone waardoor er weer opklaringen binnendreven en het een tijdlang droog bleef. Aan de 2,6 mm van afgelopen nacht veranderde er dus niets.
Maandag, 11 november 2019
(Laos) de restanten van een tyfoon boven de zuid Chinese Zee zorgden voor een band met fraaie Cirruswolken die tijdens de voormiddag verschenen. Nadat de opnieuw verschenen mistflarden waren opgelost verscheen er echter geen andere bewolking meer. Eens de band boven ons hing werd de hemel vanuit het zuidoosten weer helder. Wel was het wat nevelig. Het werd weer erg warm en de hele dag door hing de wolkenband boven Nong Khiaw. De Cirrusplukjes gingen over in Cirrocumulus en deze spikkeltjes kleurden knaloranje bij zonsondergang. Hiervan konden we echter maar seconden genieten want de zon gaat op deze breedtegraad natuurlijk snel onder. Het voelde al snel weer kil aan tijdens de avond.
Woensdag, 11 november 2020
De mist is tijdens de nacht weer opgetrokken en maakte daarbij plaats voor Stratus en Stratocumulus bewolking. Bewolking die de minima weer aardig op peil hield met 7,7 graden. De omgeving was zeer zwaar bedauwd en alleen daarvan gaf de pluviometer al 0,2 mm aan. De dauwdruppeltjes opplanten en spinnenwebben waren weer een feestje voor de fotografen onder ons in combinatie met het zachte ochtendlicht en enkele zonnestralen die erdoor kwamen. Al werd daarop wel flink bezuinigd want er bleven steeds opnieuw Stratocumulusvelden binnentrekken. Warmer dan 12,9 graden werd het ook niet. Er stak tijdelijk ook een kille zuidwestelijke bries op al begon er tijdens de namiddag weer wat rust in het weersgebeuren te komen. We keken aan tegen vredig ogende Stratocumulusvelden die telkens plaats maakten voor een gordel met opklaringen waarna er opnieuw een wolkenband voorbij kwam. In die opklaringen zagen we Cirrostratusbewolking die in het westen overging in Altostratus. Later in de vroege avond zagen we de bewolking overgaan in Cumulus congestus waardoor het er bij momenten dreigend uitzag. Waarschijnlijk zijn er wel een aantal buien uit gevallen maar in Malderen bleef het nog droog en tijdens de avond begon de boel er weer stabieler uit te zien. Er bleef wel nog veel bewolking hangen waardoor de afkoeling ook nu slechts langzaam verliep.
Donderdag, 11 november 2021
Het was opvallend rustig en er hingen Stratocumulusvelden die de nog steeds standhoudende gevoelige plantjes weer een reddingsboei toewierpen bij 3,7 graden. Ten zuidoosten van ons hingen opklaringen en die hebben plaatselijk wel vorst opgeleverd die soms zelfs vrij pittig was. Langzaam maar zeker rukten de opklaringen weer op in onze richting en dit leidde ons in de namiddag naar een zonnige en vriendelijke episode waarin het bij slechts een zwak zuidwestelijk briesje kon opwarmen tot 12,6 graden. Ook tijdens de avond was er niet veel bewolking meer te zien, en van neerslag was dan ook geen sprake met 0,0 mm als dagtotaal.
Vrijdag, 11 november 2022
Het leek alsof de nazomer de handdoek in de ring heeft gegooid toen een grijze Stratuslucht haar opwachting maakte en er een kille zuidwestenwind stond die erg krachtig was. De minima zijn op 4,9 graden uitgekomen terwijl het door die wind frisser aanvoelde. Het wolkendek begon geleidelijk te breken en na een paar uur begonnen we dan toch nog blauwe stukken te zien met wat zon erin. In de hogere luchtlagen waren Cirrus, Cirrostratus en een paar Altocumulus floccus bankjes te zien. Het waren enkel de eerste twee die overbleven en de zon kreeg dus vrij spel om die nazomersfeer er dan toch weer in te brengen. Het warmde op tot 13,4 graden en de wind begon wat af te zwakken. Halverwege de namiddag werd de sluierbewolking wat dikker en had ze zelfs de neiging om over te gaan in Altostratus waardoor de zon weliswaar nog zichtbaar was maar geen warmte meer gaf. Later werd de bewolking weer dunner maar de zon was toen al zo goed als onder. De zonsondergang was er eentje van verbluffende schoonheid want onder de Altostratusbewolking hingen er mammatusachtige structuren die in vuur en vlam leken te staan toen ze langs onder werden aangeschenen met oranjerode tinten. Al dit spektakel ten spijt bleef het droog en rustig waarbij we opnieuw op 0,0 mm zijn beland wat neerslag betreft.
Zaterdag, 11 november 2023
(Singapore) De dag begon terug zo goed als helder op wat Cirruswolkjes na en het begin van de voormiddag verliep dan ook in zonnige omstandigheden bij temperaturen die snel weer boven de 30 graden stegen. Er stond nogal wat wind en de lucht voelde iets droger aan waardoor de hitte iets draaglijker was dan wat we de voorbije dagen voor de kiezen hebben gekregen. Door de vrije instraling van de zon konden er zich al snel stapelwolken ontwikkelen en net zoals we al zo vaak gezien hebben, waren dat aanvankelijk onschuldig lijkende Cumulus mediocris wolkjes waarvan er af en toe eentje doorschoot naar het congestus stadium. Tijdens de namiddag werden de 'onschuldige' stapelwolkjes schaarser maar was er eentje dat vanop afstand uitgroeide tot een volwassen bui. Hieruit was gedurende een half uurtje af en toe de donder te horen en de wolk groeide zo snel uit dat het leek alsof we naar een explosieve vulkaanuitbarsting stonden te kijken. De bliksemactiviteit verdween vrij snel (of de donderslagen waren niet meer hoorbaar) maar de ijskap van de bui spreidde zich tientallen kilometers uit in westelijke richting waardoor we tegen een lange band van Cirrus densus aankeken. Dit vormde een opvallend contrast met de verder heldere hemel. Tegen zonsondergang dreef er meer aambeeldbewolking binnen uit buienresten vanuit het oosten en dit zorgde voor een mooie gele gloed bij zonsondergang. Echt spectaculair werd het echter niet en de typische vurige zonsondergangen voor de tropen hebben we eigenlijk helemaal niet gezien gedurende de ganse periode. Na zonsondergang losten de ijskappen verder op en bleven er enkele kleine maar gezond uitziende stapelwolkjes over die zich wellicht met het warme zeewater rondom Singapore aan het voeden waren.
Maandag, 11 november 2024
(Maleisië
Na een mooie zonsopgang met oranje kleuren, werd het bij a volledig helder met diepblauwe luchten. Er was bijna geen enkel spoor van bewolking te zien. Dit bleef uiteraard niet duren want de zon bracht de luchtmassa al snel in beweging. De eerste stapelwolken waren een half uurtje later al een feit en boven zee was zelfs al een compact buiencomplex te zien. De bewolking werd snel talrijker en ging het overal in verticale richting zoeken. Op een gegeven moment stak er echter een zeebries op en werd alle instabiliteit landinwaarts geduwd. Het klaarde grotendeels op en de buien zaten nu ofwel diep landinwaarts ofwel ver op zee met slechts hier en daar wat rafelige Cumulus en een beetje Cirrus. Later breidden de buien in het binnenland zich uit en wisten ze ons toch nog te schampen met een licht regenbuitje. Daar zat overigens geen onweer meer bij. Het werd spoedig weer droog en de avond verliep in tegenstelling tot gisteren ook volledig rustig in half bewolkte omstandigheden en zonder bliksemflitsen.