XXL Fotoverslag: 4 dagen Zwitserland, sneeuw in de bergen

In de zomer van 2019 mocht ik al eens voor Treinreiziger.nl op pad per trein richting Zwitserland en Italië om daar een aantal bekende spoortrajecten en treinen op de foto te zetten. Destijds fotografeerde ik ook de Bernina Express, de wereldberoemde spoorlijn die over de Berninapas gaat. Sinds ik die foto's heb gemaakt had ik altijd al eens de wens om deze route ook eens in de winter af te leggen. Toen een kleine twee weken geleden op de weerkaarten zichtbaar werd dat er wel eens een flink pak sneeuw kon gaan vallen in de Alpen, ben ik maar eens gaan informeren of we deze reis nu konden gaan inplannen zo begin december. En dat lukte!

Zo stond ik dus afgelopen zondagochtend rond 07:45 uur op station Zwolle om de trein richting Arnhem Centraal te pakken. Vanaf daar zou de ICE mij richting Mannheim Hbf en Zürich Hb brengen, met vervolgens als eindbestemming Chur in Zwitserland. Zondagavond rond 19:00u kwam ik aan bij het hotel en kon ik inchecken. 


Met de ICE vanaf Arnhem Centraal naar Duitsland

De stad Chur in Zwitserland ligt op ongeveer 590 meter hoogte, omringd door een aantal bergen. De stad was sneeuwvrij, er was wel wat gevallen de dagen ervoor maar dat was door de temperaturen boven nul al weggesmolten. De weerkaarten lieten de week voor vertrek voor het weekend, maandag en woensdag ook nog perioden met sneeuwval zien, maar door hogedrukimpulsen verdwenen die signalen als sneeuw voor de zon. Stiekem vond ik het dus best spannend, want wat als er nou ook geen sneeuw meer zou liggen hoog in de bergen? Maar de weermodellen (EC, GFS) lieten echt nog wel sneeuwdek bestaan hogerop en ook de webcams van o.a. Arosa, Andermatt en Davos zagen er de dagen vlak voor vertrek nog goed uit.

Maandagochtend was de eerste dag dat ik op pad zou gaan met mijn Interrail pas door Zwitserland. Ik koos er eerst voor om vanaf Chur met de trein naar Arosa te gaan. Vanuit Chur ga je eerst nog een tijdje door de straten heen met de trein, waarna je vervolgens begint met stijgen. Ik weet niet exact waar de sneeuwgrens lag, ik vermoed ergens rond de 1.300 tot 1.400 meter. Voordat de trein de sneeuwgrens bereikte, was het nogal mistig en nevelig tussen de bergen. Pas voorbij station Peist werd het langzaam wit buiten. Vooral de rijp viel in eerste instantie op: tussen de bergen was het dus mistig en met de temperaturen onder nul waren de bomen, bovenleiding en andere objecten voorzien van een mooie rijplaag.


Met de trein door de straten van Chur











Zo passeerden er nog een aantal kleine charmante stationnetjes zoals Langwies en Litzirüti en nam de hoeveel sneeuw alleen maar verder toe.









De trein kwam mooi op tijd aan in Arosa, een station gelegen op een hoogte van 1.775 meter boven zeeniveau. De trein zou ongeveer 40 minuten later weer terug gaan richting Chur, dus ik had mooi even de tijd om een kleine wandeling te maken rondom het station.









Terwijl ik na de wandeling stond te wachten op het vertrek van de trein, brak de zon langzaam door en werd het landschap prachtig belicht. De schaduw van de bergtop Amselflue was prachtig te zien in de bewolking. De terugreis de berg af richting Chur was dan ook een absoluut feestje, getuige de foto's. 

















Op de terugweg richting Chur stapte ik uit in Landquart om de overstap te kunnen maken op de trein richting Davos (1.560 meter). Ook deze route is uitermate geschikt als je van winterse landschappen houdt, want hoe verder je de hoogte in ging, hoe meer sneeuw er lag. Het was inmiddels echt Kaiserwetter geworden buiten, met strakblauwe luchten en spierwitte bergtoppen. Geweldig!


De overstap in Landquart







Ik kreeg van de conducteur van de trein de tip om de Jakobshorn (2.590 meter) te bezoeken. Met een kabelbaan kon je voor 'slechts' 80 euro per persoon mee omhoog, maar een geweldig uitzicht was dan wel gegarandeerd. Helaas voor mij bleek de dag ervoor net de laatste rit te zijn geweest en was de kabelbaan 4 dagen gesloten voor onderhoud. Wat een pech! Ik kreeg als altenatieve tip om de Schatzalpbahn te pakken, een tandradspoorweg die mij ook enkele honderden meters de berg op kon brengen. Aangezien dat 'maar' 20 euro kostte voor een retourtje, was dat beter dan niks en ging ik mee omhoog. Bij aankomst in het bergstation was het uitzicht maar 'mwah', in die zin dat je nog tegen de bomen aan zat te kijken en Davos niet heel goed kon zien. Daarom ben ik nog even aan de wandel gegaan met al mijn bepakking, om vervolgens 110 hoogtemeters verder boven de boomgrens uit te komen. Het uitzicht daar was prachtig, met Davos, de Jakobshorn en andere bergtoppen zoals de Pischahorn en Gorihorn. Er was zelfs nog een volle maan zichtbaar!


De Jakobshorn


Het uitzicht op Davos




Een trein door het dal richting het station van Davos


Boven de boomgrens



Omdat de inspanning van 110 hoogtemeters lopen door de sneeuw best pittig was voor een ongetraind iemand als ik, heb ik nog ruim een uur in de zon gezeten. Door de haast windstille condities met zon was het heerlijk vertoeven op de berg.

Vervolgens ben ik terug gegaan richting het station, om in het donker de terugreis richting Filisur en Chur te maken.



Dinsdag hebben we de bekende Bernina Express reis afgelegd. Het was een beetje een herhaling van de reis naar Arosa, met in het begin vooral wat vorst en rijp, pas vlak voor Bergün (1.367 meter) begon het sneeuwdek zichtbaar te worden en tegen de tijd dat we bij Bever (1.708 meter) en Pontresina (1.805 meter) aankwamen was het weer een geweldig sneeuwdek. 




Het Landwasser viaduct bij Filisur



Na Pontresina wordt het pas echt spectaculair en ga je de Berninapas op. Je rijdt onder andere langs Lago Bianco. Het meer ligt inmiddels al volledig dicht en is voorzien van een laag sneeuw. 







Station Ospizio Bernina (2.253 meter) lag vervolgens echter helemaal in de mist / laaghangende bewolking, waardoor onder andere de rit naar Alp Grüm met de bekende gletsjer zeer grijs en fotografisch gezien saai verliep. Ook op het station van Alp Grüm was het zicht zeer slecht, pas toen we een paar minuten voor vertrektijd weer richting onze trein gingen liet de mist een gaatje vallen en konden we de gletsjer een beetje zien. Aangezien je na Alp Grüm vrij snel weer daalt richting Poschiavo, dat alweer op 1.014 meter ligt, besloten wij om terug te gaan in de richting van Pontresina om te kijken waar we dan nog winterse foto's konden gaan maken.








Op de terugweg richting Samedan


Zicht op Samedan vanuit de cabine van de trein


Een trein in het dal tussen Bever en Samedan. Helaas was de bewolking vanuit het zuiden toegenomen.

Uiteindelijk kwamen we uit bij station Bever (1.708 meter), waar we nog een paar foto's hebben gemaakt van voorbijrijdende treinen in het brede dal tussen Bever en Samedan. Daarna zijn we via Zernez naar Sagliaians gegaan, waar we via de 22-kilometer lange Vereinatunnel terug zijn gegaan richting Klosters en Landquart. Daar stapten we weer over op de trein richting Chur, terug naar ons hotel.

Op onze laatste dag, de woensdag, zijn we 's ochtends vroeg om 06:30u aan het ontbijt gegaan in het hotel, omdat onze trein om 06:52 vertrok richting onze volgende bestemming Andermatt. Om daar te kunnen komen stap je op station Disentis/Mustér over op de trein van de Matterhorn Gotthard Bahn. Deze trein is voorzien van een tandradsysteem, wat nodig is om de passage van de Oberalppass te kunnen doen. Ik hoef jullie denk ik niet meer uit te leggen dat hoe hoger we kwamen, hoe meer sneeuw er lag. Het enige jammere aan deze trein was dat het nieuwe materieel waarmee deze trein gereden werd niet voorzien is van ramen die open kunnen. Je zit dus - in tegenstelling tot de treinen van de Rhätische Bahn waar de ramen wel open kunnen in veel treinen - opgezadeld met reflecties van verlichting in de ramen, wat voor mij als fotograaf natuurlijk wel een flink minpuntje was.

Desondanks was de passage van de Oberalppass genieten, met een hoogte van 2.044 meter was dit ook wel weer een stuk spoorlijn waar momenteel wel sneeuwzekerheid is. Op het station van de Oberalppass stonden we nog 3 minuten stil, waardoor er nog snel even wat foto's buiten de trein gemaakt konden worden.


Net onder de sneeuwgrens










Ondergetekende op station Oberalppass








Zicht richting Andermatt


Uitzicht op Andermatt vanuit de trein, met in het midden het station.



Na het vertrek vanaf de Oberalppass rij je eerst nog een stuk door de pas heen, waarna je bij station Nätschen (1.825 meter) een sterke afdaling maakt richting het 'dalstation' van Andermatt op zo'n 1.440 meter. Na station Andermatt zijn wij per trein (met tandradspoor) verder gegaan richting Göschenen (1.110 meter) waar wij onze overstap moesten halen richting station Zürich voor onze terugreis richting Nederland. Deze trein tussen Nätschen en Göschenen is ook wel bijzonder, omdat het ook tussen de steile bergen door kronkelt, met veel tunnels en gallerijen en tussendoor prachtige uitzichten. 


Met de trein richting Göschenen








Onze 'tandradtrein' met links de oude Gotthard spoortunnel tussen Göschenen en Airolo.

De overstap op de trein naar Zürich hebben we op tijd gehaald, waarna we daar per ICE terug gingen van Zürich richting Frankfurt Hbf met een overstap op de ICE richting Nederland. Een paar prachtige winterdagen heb ik weer kunnen bijschrijven, er zijn weer honderden foto's gemaakt en ik kan er voorlopig weer even tegenaan. Nu hopen dat we deze winter in Nederland ook nog een mooie portie sneeuw gaan zien.

Wie het leuk vind, kan ook op Instagram de stories terugkijken die ik geplaatst heb, zowel foto's als video. Je moet hiervoor wel een account hebben en ingelogd zijn op Instagram: https://www.instagram.com/stories/highlights/18075223696997984/

- - - -

Fotografie is mijn werk, het kost niet alleen tijd maar ook geld. Daarom is het overnemen van de foto's voor websites, drukwerk en andere doeleinden niet toegestaan zonder toestemming. Bedankt voor je begrip!