Beste Weerwoorders.
Na jarenlang pluimenstaren kwam ik enkele jaren geleden per toeval op jullie forum terecht. Na al die tijd meegelezen te hebben, begon dit mij toch wat voyeuristische gevoelens te geven, en voelde ik me genoodzaakt om toch eens een account aan te maken. Dankzij jullie is mijn weervocabulair nogal uitgebreid; van West-circulaties tot trekpaarden bij Genua, van zakkende lagen tot Azoren hogen, en van SSW's tot YOKI's (dat heb ik niet hardop gezegd). Ik probeer het vaak te begrijpen, maar snappen doe ik het vaak nog niet.
Als kleinzoon van een Elfstedenwinnaar is de winter mij met de paplepel ingegoten. Helaas wordt het verlangen hiernaar de laatste jaren steeds minder vervuld. Vanuit mijn professie als huisarts vind ik de verschillende copingstijlen onder jullie winterliefhebbende Weerwoorders mooi om te zien: de pessimisten, de realisten en de optimisten. Inmiddels weet ik wanneer ik moet opveren, en wanneer ik een en ander met een korrel zout moet nemen. Ik ben zeer benieuwd naar hoe dit ooit samenkomt als er een echte winterse periode voor de deur staat. Hoe je het ook wendt of keert, die komt nu eenmaal elke dag een dagje dichterbij. Ik kijk er in ieder geval naar uit; een periode van sneeuw, ijs (in die volgorde), schaatsen, koek, zopie, erwtensoep en wellicht een kleintje Beerenburg. Er is volgens mij niets wat ons land zo dicht bij elkaar kan brengen.
Tot die tijd zal ik meelezen, en als het mag soms eens een vraag stellen.
Ga zo door, weet dat er van wordt genoten, en dat het ook een beetje hoop geeft. Want hoop is weliswaar uitgestelde teleurstelling, hoop doet ook leven!
Groet Bram
