Iedereen weet wat bliksem is, maar niet iedereen weet wat 'positieve bliksem' is. Onlangs ben ik erover beginnen lezen, en het lijkt mij erg interessant om er hier een stukje over te posten.
Bliksem is een elektrische ontlading in de atmosfeer ten gevolge van verdelingen van elektrische ladingen in een cumulonimbuswolk. Meestal is de basis van een Cumulonimbuswolk negatief geladen en de aarde eronder postief geladen tov de basis van de wolk. Postieve en negatieve ladingen proberen elkaar te neutraliseren door een stroom van de negatieve naar de positieve lading door te laten, hier begint de ‘voorontlading’ (niet zichtbaar met het blote oog). De voorontlading beweegt zich van de wolk naar de grond terwijl zich van de grond naar de wolk een ‘vangontlading’ beweegt. Van het moment dat beide mekaar raken is het kanaal gevormd waarlangs de hoofdlading kan overspringen. De bliksem heeft een ongelooflijke hitte (warmer dan de oppervlakte van de zon) en daardoor wordt de omringende lucht heel snel heel hard opgewarmd. Deze lucht expandeerd dan zo fel dat we als het ware een schokgolf krijgen; de donder.
Een positieve ontlading komt niet uit de basis van de wolk, maar worden gegenereerd in de bovenste lagen van een aambeeld, waar de ladingen positief zijn. De bliksem zal eerst een horizontale afstand afleggen alvorens hij naar de negatief geladen grond zal gaan om daar in te slaan. Soms kunnen dergelijke ontladingen ettelijke kilometers weg van een Cumulonimbus inslaan, alsof het letterlijk lijkt als een bliksemschicht bij heldere hemel (vandaar ook de bijnaam ‘Bolts From The Blue’). Omdat de af te leggen afstand bij een positieve bliksem veel langer is dan die van een negatieve bliksem is de lading en het voltage van een positieve bliksem meestal 5 tot 10 keer groter dan die van een negatieve bliksem, dit maakt ze dus veel gevaarlijker! Postieve bliksems maken minder dan 5% uit van alle bliksems die voorkomen. Deze ontladingen zijn zo krachtig dat ze tot op de dag van vandaag een bedreiging vormen voor bvb vliegtuigen, deze zijn niet ontworpen om zo’n impact te doorstaan (Dit zou ook de reden zijn dat de Pan Am vlucht 214 in 1963 is gecrashed). Positieve ontladingen kunnen bij elk soort onweer voorkomen, zowel single-cells als multicells als ... .
Zelf meen ik 1 keer een positieve bliksem te hebben gefotografeerd, het was in 2007 in Miami Beach. De bliksem komt wel niet uit de top van het aambeeld, maar verder heeft het wel de kenmerken van een positieve ontlading, dus voor mij is duidelijk dat het er een is.
Hier nog een, zelfde onweer, enkele minuten later:
Ook Peter Vancoillie heeft er in Duinbergen in 2005 eentje weten te pakken, die komt heel mooi uit de top van het aambeeld.
Bliksem is een elektrische ontlading in de atmosfeer ten gevolge van verdelingen van elektrische ladingen in een cumulonimbuswolk. Meestal is de basis van een Cumulonimbuswolk negatief geladen en de aarde eronder postief geladen tov de basis van de wolk. Postieve en negatieve ladingen proberen elkaar te neutraliseren door een stroom van de negatieve naar de positieve lading door te laten, hier begint de ‘voorontlading’ (niet zichtbaar met het blote oog). De voorontlading beweegt zich van de wolk naar de grond terwijl zich van de grond naar de wolk een ‘vangontlading’ beweegt. Van het moment dat beide mekaar raken is het kanaal gevormd waarlangs de hoofdlading kan overspringen. De bliksem heeft een ongelooflijke hitte (warmer dan de oppervlakte van de zon) en daardoor wordt de omringende lucht heel snel heel hard opgewarmd. Deze lucht expandeerd dan zo fel dat we als het ware een schokgolf krijgen; de donder.
Een positieve ontlading komt niet uit de basis van de wolk, maar worden gegenereerd in de bovenste lagen van een aambeeld, waar de ladingen positief zijn. De bliksem zal eerst een horizontale afstand afleggen alvorens hij naar de negatief geladen grond zal gaan om daar in te slaan. Soms kunnen dergelijke ontladingen ettelijke kilometers weg van een Cumulonimbus inslaan, alsof het letterlijk lijkt als een bliksemschicht bij heldere hemel (vandaar ook de bijnaam ‘Bolts From The Blue’). Omdat de af te leggen afstand bij een positieve bliksem veel langer is dan die van een negatieve bliksem is de lading en het voltage van een positieve bliksem meestal 5 tot 10 keer groter dan die van een negatieve bliksem, dit maakt ze dus veel gevaarlijker! Postieve bliksems maken minder dan 5% uit van alle bliksems die voorkomen. Deze ontladingen zijn zo krachtig dat ze tot op de dag van vandaag een bedreiging vormen voor bvb vliegtuigen, deze zijn niet ontworpen om zo’n impact te doorstaan (Dit zou ook de reden zijn dat de Pan Am vlucht 214 in 1963 is gecrashed). Positieve ontladingen kunnen bij elk soort onweer voorkomen, zowel single-cells als multicells als ... .
Zelf meen ik 1 keer een positieve bliksem te hebben gefotografeerd, het was in 2007 in Miami Beach. De bliksem komt wel niet uit de top van het aambeeld, maar verder heeft het wel de kenmerken van een positieve ontlading, dus voor mij is duidelijk dat het er een is.
Hier nog een, zelfde onweer, enkele minuten later:
Ook Peter Vancoillie heeft er in Duinbergen in 2005 eentje weten te pakken, die komt heel mooi uit de top van het aambeeld.
Bericht laatst bijgewerkt: 26-10-2010 20:36
Weerfoto's op mijn pagina www.facebook.com/madskiesbart
