een beetje de kaarten en verwachtingen volgt is deze uitspraak op niets gebaseerd, gewoon stemmingmakerij.
Ik kijk verder dan alleen het blindstaren op een paar lijntjes die rondom het vriespunt liggen. Ik kijk naar het karakter van deze winter. Het wil gewoon niet lukken. Daarom is het aannemelijk dat het nu ook niet lukt, temeer omdat de pluimen alweer opwarmen. De Postma doctrine in optima forma!
Wetenschappelijk is wat je hier zegt pure kwakzalverij. Sind wanneer kan een subjectief gegeven dat jij aanduidt als "het karakter van deze winter" ook maar enige wetenschappelijk voorspellende waarde hebben ? Die zever van "het wil gewoon niet lukken" is gewoon quatsch van de eerste orde. Objectieve en realistische modelanalyse, wetenschappelijk onderbouwd, is het enige dat soelaas biedt.
Parameters als "het karakter van deze winter" zijn daarbij gewoon belachelijk.
En overigens moet dat hier ook maar eens gezegd worden van die eeuwige Postma doctrine die te pas en te onpas wordt bovengehaald of - anders gezegd - wat er hier van die zogenaamde Postma doctrine wordt gemaakt (want ik ben zeker dat Postma iets heel anders bedoelde dan wat hier vaak voor "Postma doctrine" wordt versleten).
De stelling dat in zachte winters koude verwachtingen zachter uitpakken en zachte verwachtingen kouder uitpakken is, letterlijk genomen, gewoon je reinste prietpraat. Het is wetenschappelijk gestoeld op een evident valse logica die eenvoudig te falisifiëren is. Je kan immers maar bepalen of een winter "zacht" of "koud" is verlopen als het tijdvak tussen 1 december en 28 februari volledig is afgelopen. En de mate waarin een winter als geheel "zacht" of "koud" in de boeken gaat is evident te wijten aan de wijze waarop hij daadwerkelijk verloopt los van de voorspellingen. Deze stelling gaat er daarbij - uiteraard ten onrechte - van uit dat een zachte of koude winter in zijn geheel aan hetzelfde patroon zou moeten beantwoorden, waardoor je eigenlijk maar twee mogelijkheden hebt: ofwel een koude ofwel een zacht winter. Een "normale" winter is in die optiek niet mogelijk, als je de stelling zou aannemen.
In de realiteit zien we - overigens langs beide kanten - dat de Postma doctrine, zoals die althans doorgaans op dit forum wordt vertaald - talloze keren gefalsifieerd werd door het werkelijke verloop van winters. Statistisch gezien zijn er volgens mij evenveel winters waarin een bepaald koudepatroon of een bepaald zacht patroon werd doorbroken en omgekeerd, dan dat er winters zijn waar hetzelfde patroon 3 maanden lang ononderbroken aanhoudt.
De winters langs de koude kant die de Postma doctrine falsifiëren zijn daarbij uiteraard schaarser dan de zachte winters die dat doen, want in ons klimaat zijn zachte winters statistisch eenvoudigweg in de meerderheid. Toch zijn er zeer markante koude winters die de Postma doctrine naar de prullenmand verwijzen: 1956 en 2012 zijn maar twee voorbeelden maar er zijn er meer (1991, 1975, 1934, 1954 ...).
Omgekeerd verwijzen winters als 1997 en 2011 de Postma doctrine eveneens naar de prullenmand.
Conclusie: in Vlaanderen zouden we zeggen dat de Postma doctrine, althans zoals wij dit hier vertaald zien door velen op dit forum, "zever in pakskes" is. Ze is wetenschappelijk-deductief al eenvoudig te falsifiëren en ook de harde realiteit heeft veelvuldig ook aangetoond dat ze eigenlijk geen enkele voorspellende waarde heeft.