Weerwoord | Re: Gewonden en ravage door 'minitornado' in oosten van België

Dat zijn inderdaad opmerkelijk felle buien geweest, vooral die rond 3u bij Durbuy. De dynamiek liet zeker de ontwikkeling van supercells toe, ook wanneer deze vanaf enige hoogte ontstonden. Onder de sterke dynamiek en forcering van de linker ingang ging de wind boven een inversie rond 925hPa weer om naar zwak O/NO om vervolgens toe te nemen naar ~25kt ZW op 3km en 45-50kt ZW. Daardoor was de 925-500hPa schering al snel 50-60kt, met daarbij de nodige heliciteit in het profiel.

Vooral boven het zuiden van Belgie ontstond een hele trein met cellen, waarvan de meeste het typische sugnatuur hadden van een weak evolution cell: een multicell-supercell hybride. Dit soort buien hebben vaak een sterke, dominante updraft aan de ZO kant en perioden met rotatie maar kunnen niet volledig loskomen van de lijn. Ik kan niet meteen zeggen waarom, maar dit soort cellen lijken in onze omgeving vooral 's nachts voor te komen (bv. 29-30aug 2015 en 8-9 juni 2014). Het zal te maken hebben met de voeding vanaf hoogte icm met het type forcering?

Een uitzondering lijkt dus de cel bij Durbuy, die wel volledig vrijstond maar ook daar valt moeilijk een duidelijk couplet te onderscheiden op de Doppler scans van de Duitse radars. Misschien kan Bram wel wat beelden ophalen van Wideaumont? In elk geval lijkt het erop dat dit ook een SC-MC hybride of anders flink HP SC was, waarbij de windstoten veroorzaakt werden door een forse outflow/RFD structuur aan de zuidkant. Gezien de volledige voeding vanaf enige hoogte en de afwezigheid van een strak couplet, lijkt een tornado bijna onmogelijk. Verder valt op dat er erg weinig CAPE voorhanden was, dat werd ook avn tevoren gesuggereerd in de modellen. In de omlggende soundings is het erg moeilijk om meer dan enkele 100'en J/kg te vinden, maar waarschijnlijk was er een erg nauwe band met overlap tussen de warmte advectie (flinke neus in Idar Oberstein 06z) en de forcering in de bovenlucht.