Als liefhebber van onweer heb ik de afgelopen dagen met interesse de discussies, frustraties en bekommernissen gevolgd. Worden sommige gebieden per definitie altijd overgeslagen? Hoe komt het dat het bij mij nooit deftig onweert?
Wat zeker een rol speelt is de mediatisering. We leven in een tijdperk waar elke onweersbui wel door iemand gefilmd of gefotografeerd wordt. Ook op de diverse radars en satellietbeelden kun je de evolutie mooi volgen. Zo wordt het gevoel versterkt dat er "elders" maar "nooit bij mij" onweersbuien ontstaan.
Anderzijds lijkt me dat gevoel ook niet helemaal uit de lucht gegrepen. De afgelopen jaren hebben we vaak met zeer geblokkeerde patronen te maken gekregen. Grootschalige onweerssituaties met actieve convergentielijnen, squall-lines nabij koufronten en grote MCS-systemen kwamen niet of nauwelijks voor. Wel dook de term "pulse storms" vaak voor in de guidance. Deze geïsoleerde warmteonweders zijn erg plaatselijk en tijdelijk en mede door een gebrek aan trigger worden hele gebieden doodweg overgeslagen. Dit soort onweersbuien vormen stilaan het nieuwe normaal, jammer genoeg betekent het dat door de afwezigheid van de nodige dynamiek neerslag meer en meer een plaatselijk fenomeen wordt in de Benelux.
Het droogteprobleem dreigt hierdoor enkel maar te verergeren door een gebrek aan grootschalige neerslaggebieden. Het kan geen toeval zijn dat voor het zoveelste jaar op rij het neerslagtekort weer hoge ogen gooide en de waterstand van de rivieren in de Ardennen alweer laag is waardoor kajakken op sommige rivieren niet meer is toegestaan.