Hoe een kind (mijn dochter) soms ineens met een idee kan komen;
Stel dat de mens in de nabije toekomst een manier weet te vinden om warmte af te staan aan de ruimte middels een afvoersysteem, iets dat door de deken van broeikasgassen heen stroomt, en dat kan reguleren met een soort kraan, kan de mens dan niet alle overschotten aan energie/opwarming controleren en reguleren? In hoeverre is het vacuum van de ruimte bereikbaar voor de mens op aarde? Hoe breekbaar of penetreerbaar is die beschermlaag om de aarde heen? Zouden we daar chemisch gaten in kunnen schieten, en ze weer kunnen laten dichtgroeien wanneer nodig? Of is dat een te grootschalig project?
Een leuk maar wereldvreemd idee. Wat zou je naar buiten willen laten stromen? Zoals reeds gemeld is warmte geen materie die je er uit gooit.
Je spreekt over warmte die door een deken van broeikasgassen heen wilt laten breken. En daar zit het punt: ons energie-contact met de ruimte verloopt via straling want van geleiding naar een vacuüm kan geen spreke zijn; van stroming ook niet. In de troposfeer speelt convectie wel een rol, ik dacht in de stratosfeer niet.
Die broeikasgassen beïnvloeden onze warmtestroom naar buiten. De enige manier die ik theoretische kan bedenken is een venster in de atmosfeer te bouwen waar de samenstelling anders is. En dat is vanwege de schaal onmogelijk.
En laten we nu decennia bezig geweest zijn om warmte meer binnen te houden door uitstoot van extra broeikasgassen. Stoppen daarmee ligt voor de hand.
Wat je met chemisch gaten schieten bedoelt is mij een raadsel. Ook hier geldt trouwens weer het schaalprobleem.
Quote selectie