Op 13 februari 1979 ging ik op de fiets naar school, vanuit Zuidlaren naar het Zernike College aan de Helperbrink in Groningen. De afstand was 17 km, maar die ochtend best te doen. Direct nadat ik was aangekomen begon het te ijzelen. Zo rond half 10 sprak de rector over de intercom dat de leerlingen van de buitendorpen direct naar de bushalte moesten gaan omdat het vervoersbedrijf de busdiensten zou staken. Ik vroeg aan de leraar of dat ook gold voor mensen uit de buitendorpen die op de fiets waren. Dat wist hij uiteraard niet, ik moest het maar vragen aan de rector. Na mijn vraag keek hij mij aan over zijn halve brilletje en zei: dan had je allang op de fiets moeten zitten. Direct naar huis en als je bent aangekomen bel je mij direct. Zo gezegd, zo gedaan. Het werd een helse fietstocht, het was vreselijk glad en ik ben zeker 15 keer gevallen. Mijn knieën en ellenbogen waren blauw en daar heb ik nog een poos last van gehad.
