Wij waren nog niet eens tiener, mijn broer en ik. Toen was iedereen op het kanaaltje bij ons voor het huis aan het schaatsen. En toen viel er ook sneeuw. En mijn broer en ik waren de vaste "banenvegers". Ergens moet ik nog een foto hebben uit die tijd. Als iedereen van het ijs was, gingen wij de banen nog eens extra netjes maken met een veger. Het was vaste prik dat mijn ouders ons van het ijs moesten sleuren.
Ook later, toen er wel een ijsbaan was, waren er altijd nog veel schaatsers op het kanaal. Prachtige tijden waren dat.
En als de dooi intrad waren de priksleewedstrijden het einde van de vorstperiode. Dan mocht het ijs kapot worden gemaakt.
Het weer is mijn passie. Klagen doe ik nooit; het weer komt zoals het komt. Winterliefhebber in hart en nieren.
