Grootschalige bossen kunnen weerpatronen weldegelijk veranderen. Maar woestijnen beplanten is wel een hele uitdaging.
KNMI - Bossen als biologische waterpomp
De groene Sahara is één van de "tipping points" die in IPCC AR6 benoemd wordt (paragraaf 8.6.2.2).
De belangrijkste drijfveer is waarschijnlijk meer instraling in de zomer op het noordelijk halfrond als gevolg van veranderingen in de baan en oriëntatie van de aarde. Maar de aanwezigheid van vegetatie zelf geeft een sterke positieve feedback waardoor de overgang veel sneller verandert in relatie tot de eerder genoemde drijfveer. Vegetatie zorgt in de Sahara vooral een enorme verandering in het albedo, maar ook verdamping etc zal een rol spelen.
Een kleiner maar enigszins vergelijkbaar effect op instraling in de zomer is de sterke vervuiling in de vorige eeuw welke wel is gelinkt aan het optreden van de extreme droogtes in Afrika in de jaren '80. En met het aanpakken van die vervuiling gebeurt nu het omgekeerde. De noordelijke ligging van de ITCZ en het Sahara laag, verantwoordelijk voor de moesson daar, komt ook goed overeen met de hoge SST van de Middelandse Zee en noordelijke Atlantische oceaan.
Een relatief kleinschalig voorbeeldje in Afrika is het werk van justdigit om infiltratie te bevorderen, zie bijvoorbeeld:
https://www.frontiersin.org/journals/environmental-science/articles/10.3389/fenvs.2024.1352058/full
Quote selectie