Zeer zware storm mogelijk nabij Newfoundland en Groenland.

Op dinsdag is er kans op een zéér intense extra-tropische cycloon ten zuiden van Groenland en ten noordoosten van Newfoundland. De 00 UTC run van ECMWF toont een minimale luchtdruk van 935 hPa en de 06 UTC run van GFS toont een minimale luchtdruk van 928 hPa. De 12 UTC run van GFS, van gisteren dus, kwam zelfs met een minimale luchtdruk van 922 hPa, waarbij meerdere GEFS-leden met een luchtdruk van 903-904 hPa kwamen. Die GEFS-leden zijn niet echt realistisch voor nu, aangezien het gebrek aan verdere ondersteuning, maar vormen wel een indicator dat het een hele intense extra-tropische cycloon kan worden. 

De uitdieping van het lagedrukgebied wordt verklaard door een optimale koppeling tussen de straalstroom en het lagedrukgebied. Er wordt een grootschalige trog binnen de straalstroom gesimuleerd, hierdoor wordt er positieve vorticiteitsadvectie gegenereerd en is er sprake van upper-level divergentie. Verder zal er sprake zijn van een intense jet streak binnen de straalstroom, wat veroorzaakt wordt door een sterke barokliniteit, met windsnelheden tot 180 knopen (= ~333 km/u) op een hoogte van 200 hPa. De barokliene processen zijn dus uitstekend. Diabatische opwarming, dus latente en voelbare warmtefluxen, lijkt vrijwel geen rol te spelen bij de ontwikkeling van dit lagedrukgebied, dus het wordt primair veroorzaakt door barokliene processen. 

Verder is er uiteraard sprake van een aanzienlijk vorticiteitsmaximum binnen het lagedrukgebied, wat typisch is voor een lagedrukgebied. De 200-400 hPa Q-vector divergentie, wat komt van de quasi-geostrofische theorie, is op grote schaal fors negatief (<-2.1). Dit heeft uiteraard te maken met het stijgen van lucht binnen een extra-tropische cycloon, waardoor uitdieping plaatsvindt en wolken/neerslag ontstaat binnen het systeem. De Q-vector divergentie was al negatief voordat de RACY-fase, oftewel rapid cyclogenesis, aanbrak, het is dus een indicator voor cyclogenese. De 200-400 hPa Q-vector divergentie laat ook de tropopause fold zien binnen het systeem. In de tropopause fold, de zone waarin er een intrusie van droge stratosferische lucht naar de troposfeer plaatsvindt, is er een positieve Q-vector divergentie zichtbaar. De gesimuleerde PWAT-waarden laten dat ook zien.

Verder neemt tijdens de uitdiepingsfase de luchtdrukgradiënt fors toe, het is een relatief compact lagedrukgebied. De luchtdrukgradiënt ligt rond de 20 Pa/km, wat heel veel is voor een extra-tropisch systeem. Dat houdt dus ook in dat de geostrofische balans zeer sterk verstoord is. Verder volgt de frontale ontwikkeling het Noorse schoolmodel, oftewel een life cycle 2-cycloon, wat het klassieke conceptuele model is voor de frontale ontwikkeling van een extra-tropisch lagedrukgebied. De ontwikkeling van een sting jet lijkt dus niet tot de opties te behoren, waardoor er geen versterkte impuls- en luchtmassa-uitwisseling plaatsvindt. De mixing ratio blijft dan dus ook enigszins beperkt, waardoor de koppeling tussen hogere luchtlagen en het aardoppervlakte niet significant zal zijn.

De berekende intense windsnelheden op het aardoppervlak, tot wel 150 km/u, lijken dus vooral het gevolg te zijn van de intense luchtdrukgradiënt binnen het systeem. Op de 650-850 hPa laag staan er wel windsnelheden tot ruim 200 km/u, maar er is dus, zoals eerder genoemd, een beperkte koppeling tussen de 650-850 hPa laag en het aardoppervlak, waardoor het niet voor de hand ligt dat die windsnelheden de grond zullen bereiken. Sowieso bereikt de storm zijn piekintensiteit boven de Atlantische Oceaan, waardoor er vrijwel geen gevolgen zullen zijn voor het vasteland. Er is wel kans op zeer zware windstoten in Newfoundland tijdens de ontwikkelingsfase, verder is er kans op hoge golven in de noordwestelijke regio van de Britse Eilanden.