Hoi Rikkie,
Het nut van ensembles zit vooral in de probabilistische kant, ofwel kansen. Tot dag 6 hebben deterministische (=absolute) verwachtingen, zoals de operationele run van GFS, nog significante waarde. De afwijkingen t.o.v. normaal die het model dan geeft zijn bruikbaar voor meteorologen om een verwachting op te baseren. Daarna wordt het meer en meer toeval en kan je beter de klimaatatlas pakken.
Toch kan je dan nog wel iets zeggen over de mogelijke ontwikkelingen, als je ensembles gebruikt en overstapt op kansen. Daarvoor zijn ze ook ontwikkeld, ze zijn statistisch fijngesteld op het produceren van objectieve kansen. Er komt een kansverdeling uit de ensembles en de mediaan zal daarbij de grootste kans hebben om uit te komen. Je kan de mediaan of het gemiddelde over alle leden van alle roosterpunten nemen en hier weer een gewone weerkaart van maken, net zoals een gewone modelrun. Het blijkt dat deze 'oplossing' gemiddeld veel beter scoort dan de operationele run voor dag 6 t/m 8, zie onderaan. De voorspelbaarheidshorizon is opgerekt van dag 6 naar dag 9.
Dat is enkel het ensemblegemiddelde. Door te rekenen met kansen, zeg heel ruwweg 'kans op te warm' of 'kans op te koud', kan je zelfs bruikbare resultaten krijgen tot dag 20. Het ECMWF model draait elke week op vrijdag een maandverwachting tot dag 30. Zie hieronder de verwachtingen en uitkomt voor de koude periode in west-Europa, eind februari 2005. Al in de verwachting voor dag 19-25 zat die er best aardig in, voor dag 12-18 was dit nog veel beter.
Gr. Ben
Het nut van ensembles zit vooral in de probabilistische kant, ofwel kansen. Tot dag 6 hebben deterministische (=absolute) verwachtingen, zoals de operationele run van GFS, nog significante waarde. De afwijkingen t.o.v. normaal die het model dan geeft zijn bruikbaar voor meteorologen om een verwachting op te baseren. Daarna wordt het meer en meer toeval en kan je beter de klimaatatlas pakken.
Toch kan je dan nog wel iets zeggen over de mogelijke ontwikkelingen, als je ensembles gebruikt en overstapt op kansen. Daarvoor zijn ze ook ontwikkeld, ze zijn statistisch fijngesteld op het produceren van objectieve kansen. Er komt een kansverdeling uit de ensembles en de mediaan zal daarbij de grootste kans hebben om uit te komen. Je kan de mediaan of het gemiddelde over alle leden van alle roosterpunten nemen en hier weer een gewone weerkaart van maken, net zoals een gewone modelrun. Het blijkt dat deze 'oplossing' gemiddeld veel beter scoort dan de operationele run voor dag 6 t/m 8, zie onderaan. De voorspelbaarheidshorizon is opgerekt van dag 6 naar dag 9.
Dat is enkel het ensemblegemiddelde. Door te rekenen met kansen, zeg heel ruwweg 'kans op te warm' of 'kans op te koud', kan je zelfs bruikbare resultaten krijgen tot dag 20. Het ECMWF model draait elke week op vrijdag een maandverwachting tot dag 30. Zie hieronder de verwachtingen en uitkomt voor de koude periode in west-Europa, eind februari 2005. Al in de verwachting voor dag 19-25 zat die er best aardig in, voor dag 12-18 was dit nog veel beter.
Gr. Ben
