De succesvolste soort die in een vingerknip van de kaart geveegd wordt als de aarde of moeder natuur zich morgen echt boosmaakt op ons.
Ik ben inderdaad een relativerend persoon. Paniek helpt ons in geen enkel opzicht vooruit. Zelfs als ik morgen op sterven sta ga ik weinig stress ondervinden. Ik heb de dood als een onderdeel van het leven aanvaard. Alles kent een opgang en een ondergang en als dat op klimaatniveau gebeurt dan zal ik dat ook moeten aanvaarden vrees ik. Niet dat ik niet wil meehelpen aan het vertragen ervan. Uiteraard. Daar draag ik nu al mijn steentje aan bij.
Het tegenhouden zie ik echter niet gebeuren. Vroeg of laat is het gewoon warmer en zal het aanpassen of uitsterven worden.
Tot er weer een afkoelende trend plaatsvindt zoals die op en af qua globale temps zich al duizenden jaren voltrekt.
Alles wat nu ‘spaak’ loopt volgens ons komt wel weer allemaal goed (lees: koel) in de verre toekomst.
Btw, bedankt voor de serene toon van dit gesprek. Je geeft me een veeg uit de pan over de gedachten ik met dit forum deel zonder vooroordelen te vellen over mijn persoon, scholing of intelligentie en dat waardeer ik!
