Waarden van 0,2-0,3 zijn ongeveer wel de ondergrens, meen ik. Bij toenemende temperatuur heb je meer verdamping (daarmee grotere latente warmtestroom), maar dat wordt ook weer begrensd door enerzijds de toevoer van vocht uit de bodem, anderzijds door het vermogen om te verdampen door de huidmondjes. Bij te hoge temperaturen ontstaat waterstress, zodat de huidjes gaan sluiten en dan neemt het verdampingspotentiaal af. Maar dat verschilt per gewas e.d. en zal over het geheel genomen niet betekenen dat verdamping naar 0 gaat.
Gr. Ben
Dat kan zijn, maar ik kan me niet voorstellen dat een verschil tussen 0,0 of 0,3 bodemvochtigheid na een week een temperatuur geeft die een graad of vijf te hoog zou zijn. Want die wordt dan toch in de grenslaag verdeeld, en hoeveel warmte zou je daar voor nodig hebben? De hele grenslaag is in de berekeningen namelijk vijf graden te warm, of zelfs nog wel daarboven. Ik heb toch de indruk dat er nog een andere oorzaak moet zijn, ook al omdat in 2019 de bodemvochtigheden ook laag waren. Dan zou toen zich hetzelfde probleem voorgedaan hebben, en dat was toch niet zo? Dus wat speelt er dan nog meer?
Edit.