Zo te zien is omgeving groot Amsterdam goed doorweekt, wat ook wel strookt met de typische moerasbodem die wel hier tegenkomen, dit is vooral klei, veen en (zware) zavel. Dergelijke bodemsoorten houden vocht goed vast. Verder lijkt het ook zo dat de gebieden waardoor de grote rivieren lopen ook beter verzadigd zijn, waar we eveneens veel klei en veen tegenkomen. Zou dit dan niet de verklaring kunnen zijn? Droge zandgronden lijken mij toch minder goed vocht vast te houden.
De gridcellen met vrijwel uitsluitend stedelijk gebied negeer ik vaak, dat is nogal een geval apart. Zie bijvoorbeeld ook Parijs, Madrid etc op de kaartjes. Het lastige van bebouwd gebied is dat een aanzienlijk deel van de neerslag niet infiltreert in de bodem, maar wegstroomt via het riool.
GFS lijkt een soort "hack" te gebruiken waarbij ze bijvoorbeeld het wilting-point absurd hoog zetten om daar op één of andere manier voor te compenseren, die waarden zijn fysiologisch gezien volstrekt onrealistisch wat mij betreft. Die ontwerp keuze volg ik dan ook niet helemaal, de gridcellen met stedelijk gebied springen er enorm uit het het kaartje met wilting-point (de "wltsfc" van GFS).
Je hebt uiteraard gelijk dat zandgrond in absolute zin minder vocht bevat wanneer verzadigd, in vergelijking met andere bodemsoorten. Echter zit die eigenschap ook al in de veldcapaciteit en wilting-point verwerkt waarmee ik het bodemvocht geschaald heb. Het onderste kaartje laat bijvoorbeeld duidelijk de lagere veldcapaciteit van de zandgronden zien (Brabant/Oost NL), zij het op de grove GFS resolutie.
Maar uiteindelijk verzadigd zandgrond net zo goed tot veldcapaciteit bij voldoende neerslag, echter gebeurd dat dan op een lager absolute (volumetrisch) bodemvocht dan bij andere bodemsoorten het geval is.