Dat laatste schort er aan, de hedendaagse dwaze politici wijzen liever naar China als grote vervuiler maar zeggen er niet bij dat het gewoon onze eigen uitstoot is.
Deze uitspraak van Caroline van der Plas is begrijpelijk en tot op zekere hoogte heeft ze natuurlijk gelijk. Onze inspanningen zijn steeds meer een druppel op een gloeiende plaat. Gevolg is ook dat economische activiteiten naar andere delen van de wereld verplaatsen.
Probleem is volgens mij dat voor veel partijen klimaatbeleid wel interessant is als er maar een verdienmodel aan vast zit. En dat verdienmodel kan vervolgens zo belangrijk worden dat het klimaatdoel daarmee uit beeld raakt, of redelijkerwijs niet meer gehaald kan worden. Terwijl de meest effectieve manier natuurlijk is: minder consumeren, meer hergebruiken. Maar dat is geen vierdienmodel.
Nog pijnlijker wordt het als alle stroom die we zo ijverig op een 'groene' manier produceren vervolgens opgaat aan nieuwe toepassingen zoals datacentra en AI. Dan zijn we nog niks opgeschoten. Integendeel, al die windmolens, zonnepanelen, megabatterijen, datacentra vragen een enorme hoeveelheid grondstoffen. Grondstoffen, dat is een onderschat probleem wat een minder grote lobby heeft dan klimaatverandering.