Oei, dat krijg je dan als een inkopenronde met de partner uitloopt en je achteraf nog vlug-vlug die verslagjes op het forum wilt knallen.
En niemand die het gezien heeft blijkbaar :/
In ieder geval, hier zijn ze dan met een dagje vertraging 
Flashback: 8 mei 2005 - 2024
Zondag, 8 mei 2005
Nadat het kwik afgelopen nacht diep was weggezakt tot 5,0 graden, zorgde de zon opnieuw voor de nodige 'opwarming' waarvan niet alleen de Malderse bevolking, maar ook de buienmolen kon profiteren. Zo bolden de stapelwolken steeds verder op onder de klimmende zon en werden we omstreeks tienen vanmorgen reeds vriendelijk begroet door een eerste buitje dat zelfs wat fijne hagel aan boord had. Dit buitje werd gevolgd door een tiental nieuwe buien welke zich vooral voor en rond de middag manifesteerden en bijna steeds met hagel aan boord. Toch waren de buitjes ondanks hun grote aantal eerder aan de zwakke kant en liep het neerslagtotaal uiteindelijk op tot slechts 0,4 mm. De temperatuur liep eveneens niet verder op dan 15,2 graden onder toezicht van een noordelijke bries die op sommige momenten erg onaangenaam was met haar snelheden tot 40 km/h. Na de middag verloren de buien hun activiteit doch ten zuiden en noorden van ons trokken nog enkele imposante buienwolken voorbij waarvan er eentje regen de avond nog net Malderen meepikte, ditmaal echter zonder hagel maar intense regenval met tropische allures. Terwijl de zon ondertussen weer tevoorschijn is gekomen moeten we toezien hoe het luchtruim steeds meer gevuld wordt met hoge sluierbewolking en deze is de voorbode van een trogvormige storing die waarschijnlijk in de loop van de avond of nacht zal voorbijtrekken, hierbij zal de buienintensiteit tijdelijk weer toenemen. Morgen en overmorgen kondigen zich eveneens erg grillig aan waarbij de bovenluchten nog iets verder afkoelen zodat de buien intenser kunnen uitpakken, vooral dan op dinsdag. Nadien volgt er een opwarming van het weersbeeld maar deze zal gepaard gaan met stijgende onweerskansen. Bestendig lenteweer zit er voorlopig nog niet aan te komen...
Maandag, 8 mei 2006
Nog steeds lag het zwalpende front in de buurt van Malderen, doch nu heeft het zich weer wat teruggetrokken in zuidwestelijke richting waardoor we tijdens de ochtenduurtjes konden genieten van een paar opklaringen in het noordoosten die tevens een mooie zonsopgang toelieten. Boven onze hoofden hing echter nog een dikke laag wolken waaruit nu en dan zelfs een druppel regen uitviel. Heel langzaam schoof het front in de loop van de dag weer onze richting uit waardoor het vanaf 's middags vanuit het zuiden is gaan regenen te Brussel terwijl Malderen later in de namiddag aan de beurt kwam. De opmars van het front gaat echter zeer langzaam, zo hebben delen van Limburg de ganse dag genoten van zonneschijn, terwijl het ook hier om een 'randgeval' ging, getuige hiervan de neerslag die erg beperkt bleef met 2,0 mm. Ook de temperatuur kunnen we best wel 'beperkt' noemen: nadat deze steeg van 13,9 graden naar 21,3 rond de middag viel deze bij het inzetten van de regen al snel terug naar een veertiental graden, wat in combinatie met de sterk aantrekkende O-ZO wind tot 35,4 km/h best wel fris aanvoelde. Desalniettemin houdt de bewolking ons nog een poos in haar greep zodat het komende nacht niet al teveel zal afkoelen.
Dinsdag, 8 mei 2007
Na een zwaarbewolkte, en vooral voor onze noorderburen onstuimige en onweersrijke nacht, kregen we een adempauze voorgeschoteld in de vorm van opklaringen die bij een droger weerstype hoorden. Het was betrekkelijk zacht bij temperaturen die niet beneden de 11,5 graden zakten. De volgende regenzone stond echter reeds te trappelen om Malderen te overspoelen en we zagen dan ook de bewolking snel toenemen waarbij de compositie van Stratus fractus en Cirrus deze ochtend steeds meer werd overdekt met Altostratusbewolking en rond de middag de eerste druppels op Malderse bodem neerploften. Er stond ook erg veel wind, deze haalde snelheden tot 54,7 km/h uit het west- noordwesten. Met temperaturen die niet hoger uitkwamen dan 16,4 graden voelde dit best wel guur aan, maar in feite zijn dit erg normale waarden voor de tijd van het jaar. Naarmate de namiddag vorderde, werd de bewolking wat chaotischer en leek de regen steeds meer met intervallen naar beneden te komen, afgewisseld met drogere periodes. We bevonden ons immers reeds aan de achterzijde van de golvende storing, waardoor de eerste opklaringen ons al snel bereikten. Echt overtuigend was het niet door toedoen van veel hoge bewolking en talloze stapelwolken die gedreven door de krachtige wind over het luchtruim joegen. We bevonden ons echter nog steeds in de ongunstige rechteruitgang van de jet waardoor we opnieuw met lede ogen moesten toekijken hoe de meest imposante onweerscomplexen het noorden en midden van Nederland aandeden om nog maar te zwijgen over de sublieme wolkenluchten die erbij hoorden. Tijdens de avond is de bewolking vanuit het westen weer gaan toenemen, en vermits deze uit Altostratus en Stratus fractus bestaat, ziet het ernaar uit dat we nog een flinke kwak regenwater te verwerken zullen krijgen de komende uren. We kwamen voorlopig uit op een neerslagtotaal van 2,6 mm.
Donderdag, 8 mei 2008
In tegenstelling tot de voorbije dagen had de hemel deze keer een azuurblauwe kleur zoals je die normaal alleen in het hooggebergte ziet, en het was dan ook niet verwonderlijk dat de zon buitengewoon fel scheen, resulterend in erg hoge temperaturen die opliepen van 10,3 in de ochtend naar 27,2 graden in de late namiddag. Tijdens de voormiddag stak er een vrij krachtige oost- zuidoostelijke wind op die met snelheden tot 29,0 km/h aangename verkoeling bracht, maar doordat de aangevoerde lucht kurkdroog was, werd de Vlaamse plantengemeenschap flink op de proef gesteld. Op veel plaatsen werden dan ook reeds tuinslangen waargenomen. Zelfs tijdens het heetst van de dag werd er niet het minste wolkje gevormd en het was wachten tot kort voor zonsondergang toen er in het westen wat hoge bewolking verscheen. De avond verliep niettemin helder en zelfs nog een stuk zachter dan gisteren met temperaturen die lang in de buurt van twintig graden bleven hangen. Met 0,0 mm als neerslagtotaal wordt de reeks droge dagen er alleen maar langer op.
Vrijdag, 8 mei 2009
Vanmorgen konden we opnieuw genieten van een vriendelijk en luchtig weertype waarbij zonneschijn en brede opklaringen de dienst uitmaakten. De bewolking bestond uit Cumulus en Cumulus fractus, welke zich in de loop van de voormiddag verder gingen ontwikkelen. Ze kregen gezelschap van Cirrostratus en Altostratusbewolking die zich vanuit het westen ging uitbreiden. Tot buien is het niet gekomen, maar een opvallende deelnemer aan het weersgebeuren was de wind die kort voor de middag flink ging aanwakkeren. We kregen al snel af te rekenen met een stormachtig weertype waarbij de windstoten na de middag opliepen tot 43,5 km/h uit het zuidwesten. Van de stapelwolkjes waren er enkele in staat om nog een tweetal verdwaalde regendruppels op Malderse bodem achter te laten, maar vervolgens werden de opklaringen weer breder. We hadden duidelijk te maken met een koufront passage, want de bewolking werd 's avonds weer scherp begrensd door diepblauwe opklaringen vanuit het westen. De resterende bewolking bestond tegen zonsondergang uit Cirrus en Cirrostratus, die zich in het zuiden ophielden terwijl er nog een paar Altocumulusbankjes te zien waren. Hoewel we vandaag nog behoorlijk wat zon gezien hebben, was het een alles behalve gezellig weertype waarbij de temperaturen, die zich tussen 6,2 en 18,3 graden ophielden, nog eens extra fris aanvoelden door de venijnige rukwinden. Naar goede oude gewoonte is het neerslagtotaal opnieuw beperkt gebleven tot 0,0 mm.
Zaterdag, 8 mei 2010
Het redelijk dunne Stratus- en Altostratus wolkendek gaf net als gisteren hoop op een weersverbetering, maar ook deze keer liep het op een teleurstelling uit. De bewolking werd dikker en er volgde een grijze en kille lentedag die deze naam nauwelijks waardig was met maxima van amper 13,4 graden. De positieve zijde was dan weer dat de bewolking voor zachte(re) minima van 6,3 graden heeft gezorgd. Veel wind stond er gelukkig ook niet, de snelheden liepen op tot 17,7 km/h uit het west- zuidwesten. Na een dagje ijsberen en klaagzangen aanhoren op de weersfora, bekenden de weergoden alsnog kleur en ging de bewolking over in Stratocumulus. De zon kregen we hierbij niet te zien, maar het dunne en luchtige wolkendek was niettemin een verademing na hetgene dat we de voorbije uren en dagen hebben moeten doorstaan. Na zonsondergang kwamen er vanuit het zuid- zuidoosten opklaringen binnengedreven, waardoor er waarschijnlijk flink zal geknabbeld worden aan de temperatuur die om 22H30 nog 10,2 graden bedroeg. Aan het neerslagtotaal van 0,0 mm zal dan weer weinig veranderen.
Zondag, 8 mei 2011
Na een tamelijk zwoele nacht bij minima van 14,4 graden oogde het vanochtend erg onstabiel met Stratocumulus en Altocumulus floccus bewolking. Nieuwe hoop op een verlossende regenbui was hiermee geboren, maar werd in de kiem gesmoord toen de bewolking wegtrok naar het oosten en we brede opklaringen te zien kregen. Onder een brandende zon warmde het op tot 28,3 graden terwijl er af en toe nog wat Stratocumulusveldjes en Cumuluswolkjes voorbijdreven. Er stak weer een uitdrogende zuid- zuidwestenwind op die snelheden tot 33,8 km/h haalde maar tijdens de late namiddag ruimde naar het noordwesten en vervolgens weer ging liggen. Toen dreven er terug onstabiel ogende Stratocumulusveldjes binnen vanuit het zuiden en dit gaf tegen zonsondergang aanleiding tot een minireeks buitjes. Hoewel deze vooral later op de avond erg actief leken te zijn, was het ook deze keer amper genoeg om het stof te blussen en sprak het neerslagtotaal boekdelen met 0,4 mm.
Dinsdag, 8 mei 2012
Na een boterzachte nacht (minima van 11,6 graden) stonden we vanochtend oog in oog met een oprukkende regenzone. Deze liet het al snel druppelen maar de hoeveelheden waren niet spectaculair. Wel bleef het zowat de ganse voormiddag grijs en somber met nu en dan matige regenval. Na de middag kwam de zon er dan weer door en konden we terug genieten van aangenaam lenteweer bij temperaturen tot 20,9 graden. De wind draaide hierbij naar het zuid- zuidwesten en haalde snelheden tot 32,2 km/h. Niet alleen de temperaturen waren aangenaam, maar ook het uitzicht. Er vertoonden zich immers Stratocumulus undulatus partijen die uit meerdere lagen bestonden en er op zijn minst bizar uitzagen. Door hun langwerpige structuren deden ze sterk denken aan een shelfcloud, maar dan zonder onweerswolk erboven. Die zaten immers al in Nederland waar weer meldingen van pittige buien met klank en lichtspel opdoken. Boven België ontstonden ook buien, maar veel interesse in een Malders bezoekje leken die niet te hebben. Wel kwam het tot regenbuitjes en een flinke portie wind die het vooral tijdens de bewolkte perioden onaangenaam liet aanvoelen ondanks de subtropische luchtaanvoer. Tussendoor waren er opklaringen te zien die zich vooral aan de zuidoostelijke horizon vertoonden. De wind viel na de laatste bui omstreeks 21H weg waarna we het (in Malderen toch) erg lage neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Woensdag, 8 mei 2013
Wie er vroeg genoeg bij was, kon tijdens de voormiddag nog wat zomersfeer opsnuiven voordat een regenzone een voorlopig einde aan de zomeropstoot zou breien. Het was tamelijk zacht bij minima van 10,9 graden terwijl de zonnestralen warm aanvoelden door het vocht en de regen die gisteren viel. Er was in de verste verte geen dreiging van wolken te zien. Na een tijdje verschenen er dan Cirrus wolken en Altocumulusbankjes en in het zuidwesten doemde dan de regenzone op. Doordat ze door de zon vanuit het noordoosten werd beschenen zag het er allemaal echter licht uit en leek het op het eerste zicht niet meer dan wat onschuldige en dunne bewolking te zijn. Wie naar de satellietbeelden keek wist natuurlijk wel beter en even later kwam de bevestiging toen de zon wegging achter Altostratus en Altocumulusbewolking waarop het ging regenen. Veel stelde dit niet voor maar het werd grijs en tamelijk kil terwijl de wind aanwakkerde tot 29,0 km/h uit het zuid- zuidwesten. Daarna werd het weer droger met een paar schuchtere opklaringen waarop tijdens de namiddag een buienlijntje volgde. Pas daarna kregen we brede opklaringen te zien waarin het uiteindelijk toch nog kon opwarmen tot 20,8 graden bij een 'stekende' zon. Ondertussen pakten de wolken zich in het westen samen en stonden we meteen oog in oog met een buienlijn waarop onweer zat. De zon dook nog maar eens weg achter de wolken en regelmatig was er gerommel te horen dat echter zo ver weg was dat het niet zeker was of dit wel degelijk onweer was. De onweershaard trok uiteindelijk ten zuiden van ons voorbij en de bliksemschichten gaven toch nog de bevestiging dat het om onweer ging. We pikten een deel van de neerslag mee die het ene moment licht en fijn was en het andere moment intens met dikke tropische druppels. Het bleef lang naregenen en het dagtotaal werd aangevuld tot 4,0 mm. Daarna was het puur genieten van de wegtrekkende buienmuur die in het zachte licht van de ondergaande zon opgloeide terwijl er nog een paar donderslagen uit weergalmden. Het was nu ook merkbaar koeler geworden en we sloten af in rustige omstandigheden onder een half bewolkte hemel (vooral Stratocumulus, wegtrekkende Cirrus densus en Cumulus).
Donderdag, 8 mei 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking opnieuw gaan toenemen op nadering van een uitgestrekte regenzone die zich vandaag in 't lang en in 't breed met de Lage Landen zou bezig houden. Wie er vroeg bij was kon nog van een droog maar winderig weertype 'genieten' onder een betrokken hemel die uit Altostratus en uitgestrekte Stratocumulusvelden bestond bij minima van 10,8 graden. Vanuit het westen dreven er dikkere wolkenpakketten binnen waarbij ook Stratus fractus zat en de hemel maakte hierbij een erg chaotische en ruige indruk. Daarna kwam het af en toe tot perioden van lichte regen of motregen, maar voorlopig stelde het nauwelijks wat voor en tegen de middag klaarde het zelfs een beetje op. Een waterig zonnetje vertoonde zich in een met Cirrostratus en Altostratus translucidus vol lopende hemel waarna het terug volledig betrokken raakte vanuit het westen. Halverwege de namiddag was het al zover gekomen dat we terug tegen een Nimbostratuslucht aankeken met de karakteristieke wolkenflarden en druppels eronder die aan een matige intensiteit naar beneden kwamen. Het kwik werd hierdoor in haar opmars gestuit waardoor we het met maxima van 14,1 graden moesten stellen. Daarna werd het terug wat droger met af en toe perioden van motregen, doch deze vlagen van fijne druppeltjes kregen een buiig karakter en werden steeds heviger met iedere vlaag die we om onze oren kregen. Als snel zaten daar ook exemplaren met dikke tropische druppels tussen en kwam het tot flinke stortbuien waar echter geen onweer of andere randverschijnselen bijzaten. Omstreeks 19H bereikte het buiengeweld een hoogtepunt en vervolgens zagen we opeens zeer dikke, bijna zwart gekleurde rijen van stapelwolken ontstaan die met een enorme snelheid over de met Stratocumulus en Altostratus bedekte hemel joegen en daarbij een griezelige underworldsfeer opriepen. Ook op grondniveau werd alles opeens aan hoge snelheden vooruit gejaagd al ging het hier vooral om kranten, paraplu's en een enkele parasol van overenthousiaste eigenaars die er begin deze week iets te vroeg bij waren met hun zomerstemming. Krachtige rukwinden gierden door de straten terwijl het af en toe nog tot striemende regenvlagen kwam, kortom er hing een pure herfstsfeer en de droogte was snel vergeten bij het neerslagtotaal dat 6,0 mm bereikte.
Vrijdag, 8 mei 2015
Ondanks de toenemende sluierbewolking gisterenavond was het vanochtend weer zo goed als helder op een paar toefjes Cirrusbewolking en een paar vegen Cirrostratus na. Het kwik is uitgekomen op 9,5 graden en de zuidwestenwind was voor de verandering eens nauwelijks voelbaar. Tijdens de voormiddag kregen we weer wat meer sluierwolken te zien en werd er Cumulus humilis gevormd die een opvallend hoge basis leek te hebben. Het werd een erg aangenaam weertype en we haalden maxima van 22,1 graden. Tijdens de namiddag moesten we wel rekening houden met meer en dikkere bewolking doordat een deel van de Cumuluswolken wat verder uitgroeide en zich uitspreidde tot Stratocumulus. De sluierwolken waren volgens de satellietbeelden afkomstig van zeer actieve onweershaarden die zich boven het midden van Frankrijk bevonden en langzaam onze kant opkwamen. De actieve neerslagkernen van deze buien trokken echter weg naar het oosten waardoor we er in Malderen niet voor hoefden te vrezen / hopen. Tegen de avond verscheen er meer dreigende bewolking (Stratocumulus castellanus en Altostratus), al leverde ook dit geen neerslag van betekenis op. We sloten af met een dagtotaal van 0,0 mm terwijl het door de bewolking vrij langzaam afkoelde.
Zondag, 8 mei 2016
Een hernieuwde uitstroom van continentale lucht heeft de convergentielijn weer naar het zuidwesten geduwd zodat we in heldere en warme lucht terecht kwamen. De wind is weer naar oostelijke tot zuidoostelijke richtingen gedraaid en de minima waren zomers met 11,1 graden. Overdag werden er stapelwolken gevormd die toch aardig wat onstabiliteit leken aan te geven maar tot buien kwam het niet en het zag er ook lang niet zo dreigend uit als gisteren. Wel werd het zeer warm met maxima van 28,3 graden en mochten we ons wel gelukkig prijzen met dat luchtige, goed voelbare briesje. De stapelwolken lieten het erg snel afweten en het werd nu helder met enkel in het zuidwesten sluierwolken waar later ook wat Altocumulus lenticularis onder te zien was. De avond verliep in zeer zachte omstandigheden en we sloten terug af met een dagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 8 mei 2017
Tijdens de nacht is het uit het dikke Stratuswolkendek gaan regenen waardoor de omgeving er vanochtend nat bijlag. Maar het was slechts oppervlakkige natheid want in de pluviometer vonden we slechts een klein bodempje terug waarmee we met overdreven naar boven afronden misschien nog net aan 0,1 mm raakten. De bewolking bestond nog steeds uit Stratus en de wind was erg zwak uit noordelijke richtingen terwijl het is afgekoeld tot 7,0 graden. Het is ondertussen weer droog geworden, maar voor de rest veranderde er tijdens de uren erop helemaal niets waardoor we ons nog steeds diep in de winter waanden met een laag inversiebewolking die dagen of weken aan een stuk zou kunnen blijven hangen. Het waren gouden tijden voor degenen die in de reis-, psychologie-, en museumsector werkten en voor de anderen was het wachten tot aan het begin van de avond voordat de gifbeker helemaal leeg was. Toen dreven er vanuit het noorden dan toch opklaringen binnen die overigens al veel eerder voor verlossing zorgden in Nederland. Toch stond niet iedereen om die opklaringen te springen, want de aangevoerde lucht was nu van Arctische oorsprong waardoor er onder de open hemel nachtvorst dreigt. De koudste luchtmassa werd voorafgegaan door een band van Cumuluswolken tussen de wegtrekkende Stratus en de definitieve opklaringen, maar deze leverde geen neerslag op waardoor het eerdergenoemde neerslagtotaal ook het dagtotaal zal worden. De zenuwachtige land- en tuinbouwers konden nog even hoop putten uit de krachtige noordenwind die de luchtlagen gemengd hield en zo de plantjes nog zou kunnen redden voor zover ze er niet door aan flarden werden geblazen. Maar tegen zonsondergang nam deze snel af waardoor de omstandigheden ideaal werden om die nachtvorst er dan toch nog door te krijgen. Van achter glas zag het er allemaal echter diep zuiders uit en het was tijdens die paar uurtjes dat de zon nog scheen zelfs vrij aangenaam uit de wind met maxima van 14,9 graden. Met het invallen van de duisternis ging het kwik dan toch als een baksteen naar beneden waardoor het zeker aan de grond waarschijnlijk tot negatieve minima zal komen.
Dinsdag, 8 mei 2018
Nog steeds was het helder met diepblauwe luchten terwijl er nauwelijks dauw werd gevormd door de lage vochtigheidsgraad. De minima zijn op 12,4 graden uitgekomen. Daarna kregen we een dag die gelijkaardig was aan gisteren met diepblauwe luchten en een krachtige zon. Tijdens de namiddag kwam echter de grote verandering toen er toch enkele kleine stapelwolkjes ontstonden. En toen deze oplosten was de blauwe kleur een stuk fletser geworden. Niettemin kon de temperatuur verder stijgen en door de toenemende vochtigheid voelde het ook warmer aan bij maxima van 27,2 graden. De zuidenwind was eerder zwak doch tijdens de avond werden we omstreeks 21h opeens opgeschrikt door windvlagen die uit het noordwesten kwamen aanzetten en merkbaar koelere lucht over ons heen joegen. Na een uurtje keerde de rust echter weer en verliep de nacht desondanks in zwoele omstandigheden.
Woensdag 8 mei 2019
Tijdens de nacht is de bewolking gaan toenemen waardoor het kwik niet meer zo laag uitpakte en de vorstgrens voor de verandering nog eens op veilige afstand bleef voor de gehavende Malderse vegetatie. We zijn uitgekomen op 7,9 graden. We kregen er echter somberheid voor in de plaats en het was nog maar amper licht of de eerste regendruppels ploften neer. Een zwakke regenzone passeerde tijdens de voormiddag en we zagen Altostratus bewolking waarin we de basissen van diverse buienwolken leken te herkennen. Vooral in het zuidwesten was dit het geval en het zag er dreigend uit in die richting. Maar uiteindelijk stelde het niet zoveel voor en er verschenen weer een aantal opklaringen. De bewolking bestond nu uit Cirrostratus, Altostratus, Altocumulus floccus en ook wat Cumulus. Daarna overtrok het weer en volgden er nieuwe perioden van regen. Doch echt veel stelde het niet voor en het regende dus meer teleurstellingen uit de regenliefhebbers en tuinierders dan regendruppels uit de Nimbostratus. Het kwik bleef ondermaats presteren en we moesten het dus doen met maxima van 15,8 graden. Tijdens de namiddag nam de bewolking opnieuw toe en leken we dan toch nog een portie broodnodige regen te krijgen, doch het ging om een koufront en de bijhorende buienlijn was al gepasseerd voordat we doorhadden dat ze ons bereikt had. Vanuit het noordwesten klaarde het weer op en we kregen nu een vriendelijke diepblauwe lucht met felwitte stapelwolkjes te zien. Door de venijnige noordwestenwind voelde het echter weer erg guur aan. Tijdens de avond groeiden de Cumuluswolken uit tot Cumulus congestus en verscheen er ook overal dikke Cirrus densus bewolking waardoor het er weer erg dreigend ging uitzien. Dit werd gevolgd door een aantal buien maar ook dit had niet bijster veel om het lijf waardoor het neerslagtotaal beperkt is gebleven tot 6,2 mm.
Vrijdag, 8 mei 2020
De bewolking is tijdens de nacht weggebleven al hingen er toch nog redelijk wat sluiers en condensatiestrepen. De minima zijn op 7,6 graden uitgekomen en de zon maakte al snel haar opwachting om er zomerse warmte in te brengen. Ondertussen begon de bewolking echter weer toe te nemen en zaten we tegen de namiddag weer volop onder de Altostratus. Er dreef ook af en toe floccus en castellanus bewolking onder. De bewolking leek uit het westen te komen maar bestond uit banden die vanuit een regengebied ten zuiden van ons werden weggestuurd. Het had dus een beetje weg van een tropische storm, zij het natuurlijk in ultra-light versie. Wat wel wat tropisch overkwam waren de temperaturen die met 23,3 graden in putje zomer niet zouden misstaan. De zon verdween niet helemaal want ze was nog in matglasversie te zien. De wind was ook aan de zwakke kant en kwam overwegend uit oostelijke richtingen. Tegen zonsondergang kwamen we tussen twee banden terecht en werd de hemel dus weer blauwer. In de schemering waren spoedig alleen nog de Altocumulusvelden te zien en de kleuren straalden rust en zachtheid uit. Ondanks de nabijheid der regenzones bleef de pluviometer nog maar eens werkloos met 0,0 mm.
Zaterdag, 8 mei 2021
De dag begon grijs met een klassieke Altostratuslucht die een even klassiek warmtefront aankondigde. De laag werd snel dikker vanuit het westen en werd geflankeerd door wat pannusbewolking. De minima zijn op 4,6 graden blijven steken en het voelde een beetje broeierig aan. Op de radarbeelden was een immens regengebied te zien, maar blijkbaar ging het om neerslag die onderweg grotendeels verdampte want de intensiteit bleef op de begane grond erg beperkt. Niettemin bleef het lang druppelen waardoor het niet bepaald een aangenaam buitendagje werd. Pas tijdens de namiddag werd het droger en nu zagen we de Nimbostratusbewolking terug overgaan in doorschijnende Altostratus met Altocumulus castellanus bankjes eronder. De zon kwam er weer door en het werd alsnog aangenaam terrasjesweer want samen met die opklaringen begon ook de warmere lucht erin te komen. We haalden al maxima van 21,1 graden en het werd zelfs al een beetje zwoel. Tijdens de avond koelde het maar langzaam af waardoor we erg lang in de buitenlucht konden vertoeven. Het neerslagtotaal is zoals door de lage neerslagintensiteit op het front verwacht erg laag gebleven met 0,4 mm.
Zondag, 8 mei 2022
De aangevoerde lucht is steeds droger geworden doordat de stroming meer naar noordelijke tot noordoostelijke richtingen is gaan ruimen. Na een vrij koele nacht met minima van 11,8 graden kreeg de zon vrij spel om ons weer in lentesferen te brengen want de lucht kreeg nu een zuiderse, diepblauwe kleur en de straling die ons bereikte was dus extra krachtig. Tijdens de eerste paar uur na zonsopgang moesten we wel nog rekening houden met enkele Stratocumulusvelden die wegtrokken naar het oosten, pas daarna ging de zon onafgebroken schijnen in een zuiders blauwe hemel. Dit maakte het meteen ook verraderlijk want de aangevoerde lucht was nog steeds erg fris en de zwakke wind die er stond voelde meteen erg koel aan. Je kon dus verbranden zonder het te merken. Na de middag begonnen de kleine hoeveelheden vocht die nog zijn overgebleven zich om te zetten in enkele kleine, felverlichte stapelwolkjes die de hemel een hoogzomerse aanblik gaven. Al bleef het kwik er zelf nog redelijk bescheiden bij met 22,0 graden. De stapelwolkjes groeiden geleidelijk verder uit maar ze vormden geen bedreiging voor de zon en begonnen tijdens de late namiddag weer op te lossen. Dit gebeurde vanuit het noordwesten terwijl er in het zuidoosten ook minder wolkjes te zien waren. Het leek dus alsof de stapelwolken een front markeerden dat misschien een andere luchtmassa met zeewind markeerde. In de hogere luchtlagen was ondanks de diepblauwe kleur ook wat Cirrus te zien, maar je moest al heel goed je best doen om deze wolken te kunnen spotten. Hoe dan ook losten deze wolkjes tijdens de avond op en eindigden we de dag dus in heldere omstandigheden in de nog steeds diepblauwe lucht. Het koelde snel af buiten al zorgde de wegvallende wind niet meer voor extra koudegevoel. Met 0,0 mm bleef de droogte ondertussen maar aanhouden.
Maandag, 8 mei 2023
In de windstille, broeierige en vochtige atmosfeer konden we het gisteren eigenlijk al een beetje verwachten, dat deze dag grijs en mistig zou starten. Voor het eerst in erg lange tijd ontwaakten we weer in een kleine wereld en het leek het begin van een rustige, grijze, druilerige maar zachte herfstdag te zijn. De natuur kon het echter alleen maar waarderen, het leek alsof de planten in overdrive-modus waren geschakeld (doch de slakken ook) door al dat vocht en de temperaturen die niet meer beneden 11,9 graden zijn gezakt. Met de geuren van bloesems erbij in plaats van klassieke herfstgeuren had het zelfs iets tropisch. Naarmate de uren verstreken, begon de mist op te lossen en over te gaan in lage bewolking waardoor het uiteindelijk grijs en kil werd bij temperaturen die maar langzaam stegen. De vochtige lucht en het bijna ontbreken van enige wind (wat zwakke zuchtjes uit het zuiden) lieten het gelukkig nog steeds niet koud aanvoelen. De bewolking bestond uit Stratocumulus, pannus, wat Cumulusachtige flarden en een bovenlaag van Cirrostratus en Altostratus die tijdens de namiddag meer en meer zichtbaar werd. Het bleef allemaal rommelig overkomen en het was ook nog vrij nevelig in deze windstille en vochtige atmosfeer. Het kwik bleef steken op 17,9 graden. Tijdens de avond begon het terug wat killer aan te voelen toen er toch nog een zuchtje wind opstak maar veel stelde dit allemaal niet voor. Er verschenen een paar opklaringen tijdens dit proces maar ook hier haalden we weinig profijt uit, de zon liet zich amper zien door toedoen van die Altostratusbewolking als ze al in de juiste hoek stond om langsheen de lagere wolkenmassa's te glippen. We konden de dag droog afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 8 mei 2024
Zoals we met de gang van zaken gisterenavond al konden verwachten, heeft de Stratusbewolking zich dus verder uitgebreid en begon de dag dus grijs en somber. De minima zijn wel op peil gebleven met 10,2 graden en het was vanochtend ook droog. De bewolking bleef tijdens de voormiddag hangen en werd mede in stand gehouden door een vochtige luchtmassa die vanuit de zee constant werd aangevoerd. Op sommige plaatsen werd ook nog eens lichte regen waargenomen maar in Malderen is het voor zover bekend droog gebleven. Het was bij dit alles opvallend rustig met een nauwelijks waarneembare noordelijke wind en in deze omstandigheden met onderkoelde maxima van 14,3 graden was dat natuurlijk heel mooi meegenomen. Op de satellietbeelden zagen we tijdens de avond hoe het gebied met lage bewolking begon op te lossen maar in Malderen was het al bijna aan het schemeren toen we de eerste neigingen tot een overgang naar lossere Stratocumulus zagen plaatsvinden. We sloten vervolgens af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.