Henk,
Bedankt voor de verhelderende aanvulling.
De invloed van die uitbarsting op het poolklimaat heeft een hoog 'het zou kunnen'-gehalte met effecten die pas jaren later aan de oppervlakte komen. Het is dan ook niet uit te sluiten dat die vulkaan meegeholpen heeft aan het versneld afsmelten van het poolijs, waarbij de vraag blijft staan of de uitwerking significant is. In de noordelijke IJszee bevindt zich op enkele honderden meters diepte een laag met relatief warm water, afkomstig uit de Atlantische Oceaan. Het water vlak onder het ijs is doorgaans erg zout en kouder en dus onstabiel in verhouding met die intermediaire Atlantische laag. In theorie zou de zee tot op de bodem moeten afkoelen tot het vriespunt, voordat zich zeeijs vormt. In de praktijk is de afgekoelde laag maar 100-200 meter dik wanneer er ijs onstaat en ook stand houdt.
(Bron: vertaling van 'The Mitchell Beazley Atlas of the Oceans')
Die vulkaanuitbarsting kan krachtigere convectiecellen triggeren die warmte van de intermediaire lag tot vlak onder het ijs vervoeren. Het onstaan van grote scheuren en gaten in het midden van de ijsmassa in 2005 en 2006 is dan een aanwijzing voor het bestaan van dergelijke cellen. Normaliter zou je de convectie kunnen vergelijken met castellanusveld in de atmosfeer maar een onderzeese stromingen triggert een cumulonimbus. Daarbij wil ik wel opmerken dat in de atmosfeer de stijgstromen het sterkst zijn en onder zeeijs de daalstromen.
Victor
Quote selectie