Veel andere deeltjes doen er zeer lang over om zich tot op zekere hoogte en over de hele atmosfeer te verspreiden, ik denk maar aan zwaveldeeltjes van vulkaanuitbarstingen. Ik ben geen wetenschapper dus ik weet weinig over het gedrag van gassen en dergelijke. Of gaat het hier over historisch methaan? Voor zover ik weet heeft het maar een levenscyclus van 20 jaar in de atmosfeer, iets wat zelden vermeld wordt in de klimaatdiscussie als methaan aangevoerd wordt als super-broeikasgas (waar ik me aan stoor).
Het zal afhangen van wat je met deeltjes bedoelt. Welke zwaveldeeltjes bedoel je? Gaat het om minuscule stofdeeltjes die zwavel of zwaveloxiden bevatten? Stofdeeltjes zijn vooral afhankelijke van stromingen in de atmosfeer.
Gaat het echter om een gas, dan kunnen de moleculen zich ook door diffusie verplaatsen. Dat wil zeggen dat zonder stroming de gasmoleculen zich bewegen waardoor er een verplaatsing optreedt van een gebied met hoge concentratie naar een gebied met lage concentratie. Bovendien is methaan (CH4, molmassa 16) lichter dan de hoofdbestanddelen van lucht (O2 en N2, gem. molmassa ongeveer 29). Dat bevordert ook optrekken van methaan naar boven. Of dit werkelijk beduidend sneller gaat dan bij stofdeeltjes kan ik niet zeggen. Daarvoor ontbreekt ook mij de kennis.
Tot een hoogte van ongeveer 90 kilometer is er zoveel menging dat daardoor de samenstelling van de atmosfeer vrijwel constant is. Ik ben er niet zeker van of dit ook voor methaan geldt, maar in elk geval kun je zomaar niet zeggen dat methaan naar boven gaat omdat de molmassa ervan een stuk lager ligt dan die van lucht (als mengsel). Want dat zou anders ook voor waterdamp gelden, en dat is duidelijk niet het geval. Ik heb echter nooit geleerd hoe dit nu precies in elkaar zit, ook niet tijdens mijn studie meteorologie rond 1980.