Mooie analyse! Zelf ben ik er van overtuigd dat GFS onder sommige omstandigheden (of zelfs meestal) te veel verdamping berekent: dat is namelijk de enige manier waardoor het model op de langere termijn vaak te veel neerslag berekent. Die moet allicht eerst verdampt zijn.
Te veel verdamping betekent ook dat de bodemvochtigheid te snel afneemt, en dan is het nog de vraag of dat op zich wel goed berekend wordt in het model, met name voor wat betreft de toplaag.
Dat vermoeden heb ik ook, de verdamping is regelmatig erg hoog. In theorie kan dat ook deels een verklaring zijn voor een kleinere amplitude (Tx-Tn) in vergelijking met waarnemingen, maar dat uiteraard kan ook door allerlei andere factoren komen.
Ook het omslagpunt van (erg) veel verdamping, maar vrijwel niks in tijdens van droogte gebeurd erg plotseling. Dat laatste kan wellicht (ook) het gevolg zijn van een ecosysteem modelleren op basis van één configuratie. Terwijl in werkelijkheid een 0.25° gridcel een heel ensemble bevat aan gewassen met bijbehorende worteldieptes etc). Een strookje gras langs de weg zal niet op exact hetzelfde moment last van droogte ondervinden als een boom met wortels die >2m diep reiken.