Globale straling zegt mij dan weer niet zoveel. Je voelt niet of de zon op het moment met 500 W/m2 of een heel ander honderdtal op je huid schijnt. Alleen warmer of minder warm/fel.
Zou het gewoonweg uit interesse completer vinden als bijvoorbeeld een dag met een perfecte parabolisch verloop voor de directe instraling van de zon. Zoals bijvoorbeeld jouw grafiek van Veenkampen die je op 9 januari 2024 postte. Dan is er nagenoeg volledige zekerheid over de maximale duur en daarmee gelijk aan de daglengte. Idem dito voor de volledigheid van de som in uren per dag, decade, maand en jaar. Aangezien er nu jaarlijks bijvoorbeeld 7-10% gemist wordt op onbewolkte dagen. Kan dat makkelijk in de tientallen uren oplopen op jaarbasis, misschien zelfs meer dan honderd.
Verder begrijp ik best dat je niet de hele dag een waarnemer op een stoel per minuut of 10 minuten kan laten turven.
Wat je voorstelt lijkt toch erg op wat het KNMI nu al doet (zie mijn link)? Wellicht kan het nog iets verfijnd worden maar met enkel globale straling loop je nu eenmaal snel tegen problemen aan, dat is onvermijdelijk. Straling is niet parabolisch, zeker niet bij lage zonnestanden. De hoek waarop de zon opkomt/ondergaat is niet constant door het jaar, en dan komt de atmosfeer daar nog bovenop.
Heb je bijvoorbeeld ook diffuus dan is iets als de Bright-Sun die ik plaatste of vergelijkbare oplossingen een optie. Maar bewegende onderdelen is nogal een gedoe dus ik kan begrijpen dat het KNMI daar niet op wil vertrouwen voor operationele doeleinden (vriest vast etc). Voor onderzoeksveldjes als Canauw of Veenkampen is dat een leuke aanvulling.