3. Dat zorgt voor toegenomen verdamping, met meer waterdamp in de atmosfeer tot gevolg. Aangezien waterdamp zelf ook een broeikasgas is die voor demping van uitgaande straling zorgt, versterkt dit effect zichzelf voor een deel.
Dit kan je denk ik niet zo stellen, zeker niet voor wat betreft de causaliteit. Je kan het ook andersom bekijken, dat een hogere evenwichts dampspanning (als gevolg van de hogere temperatuur) "de mogelijkheid" geeft tot meer verdamping, mits de relatieve luchtvochtigheid gelijk blijft, of in elk geval niet afneemt.
Maar ook dat zou ik niet zomaar stellen, waterdamp regent vanzelf weer uit. Gelukkig maar, anders zouden Hunga Tonga's voor een hoop (meer) problemen zorgen.
Ik weet niet of de grote van de opslag term atmosfeer veel invloed heeft op de intensiteit van de watercyclus. Beide worden beïnvloed door de temperatuur, daardoor ontstaat er een onderlinge correlatie.
Voor dit soort onderwerpen zijn de publicaties van Axel Kleidon wel interessant. Bijvoorbeeld:
Hij heeft altijd een mooi abstract thermodynamisch perspectief. Ook voor andere onderwerpen, zoals het effect van windmolens op klimaat, etc.
Working at the limit: a review of thermodynamics and optimality of the Earth system