vond het inderdaad toch erg indrukwekkend. Het 'helpt' daarbij wel dat mijn moeders' familie van Schouwen-Duiveland komt, en bijna iedereen daar nog woont. Dus ik herken de spraak, de toon, de houding. Heel herkenbaar.
En het einde emotioneerde me. Wat een ongelofelijke verhalen. Het is goed dat het nu allemaal (nog eens) verteld en gedocumenteerd wordt.