Intrigerend. Ik maak uit jouw bericht op dat het massaverlies geheel voor reking komt van afkalving, maar waarom is dat nu zoveel meer dan anders? Of zit het verschil in een droger dan gemiddelde oktobermaand, waardoor de op zich normale afkalving niet gecompenseerd wordt?
Ja, een reden zou kunnen zijn dat er weinig neerslag is gevallen, Het massaverlies langs de randen gaat dan gewoon door.
Waarschijnlijk is afkalving niet het juiste woord. Het meest ijs verdwijnt natuurlijk langs de randen, door afkalving en op drift raken van delen van de ijsplaten, en door smelt van onderaf. Maar dat betreft meestal ijsplaten die al drijven, en als daar iets van verdwijnt is dat niet de meten met gravitatiemetingen.
Het is wel te meten als 'grounded ice' sneller afstroomt (en gaat drijven) of minder dik wordt.
De massaberekeningen aan Antarctica zijn bijzonder ingewikkeld. Massaverandering komt niet alleen door veranderingen in het landijs, maar ook door bewegingen in de aardkorst. Door de afname van het ijs komt de aardkorst omhoog, de zg. Glacial Isostatic Ajustment (GIA). De GIA heeft zelf weer 2 componenten, een elastische (de aardbodem veert op) en een visceuze (er stroomt mantelmateriaal toe). In het laatste geval stroomt er dus ook massa toe. De afname van het ijs is dan groter dan (in de eerste instantie) uit de massaverandering gemeten wordt. Er moet dus gecorrigeerd worden voor de GIA, maar daarin zit veel onzekerheid. Er moet ook gecorrigeerd worden voor gravitatie-effecten door het omringende zeewater.
NASA/JPL geeft voor oktober een onzekerheidsmarge van 64 Gt. Voor september is dat nog 55 Gt. Het kan zijn dat de getallen bij de volgende update weer anders zijn.
Massaverlies van de ijskap kan overigens behalve door smelt en door afstromen ook komen door het wegwaaien van sneeuw, en door sublimatie.