[...]
Om goed over die opwarming boven sneeuw te kunnen spreken moet je vergelijken met situaties zonder sneeuw. en overigens dezelfde omstandigheden. Van belang is ook de dikte van het sneeuwdek.
Vast staat dat het met sneeuw minder opwarmt dan zonder sneeuw. Er zijn genoeg gevallen bekend waar sneeuw de dagmaxima sterk doet dalen.
Een klein beetje straling wordt natuurlijk wel geabsorbeerd. Verder zal van inkomende en teruggekaatste straling ook weer een klein deel door de atmosfeer worden opgenomen.
Voorts zou je preciezer moeten zijn in je waarneming. Gaat het om relatief lage minima of juist bij niet extreme temperaturen? Neem als voorbeeld Lelystad op 4 februari 2012. De temperatuur was onderuit gegaan naar -23. Dan is er maar heel weinig straling nodig om de temperatuur naar -10 op te jagen. Een stijging van 13 graden. Maar wel een laag maximum, dat zeker zonder sneeuw hoger was geweest.
[edit] Nog een toelichting. Als de temperatuur heel ver gezakt is, is de uitstraling verminderd en bijna in evenwicht met straling uit de atmosfeer. Dat is één oorzaak van de snelle opwarming. Ik denk dat een tweede oorzaak gezocht moet worden in het feit dat bij extreme afkoeling alleen de onderste laag van pakweg 10 meter zo extreem is afgekoeld. Voor opwarming die dunne laag is minder energie nodig dan voor het opwarmen van een dikke laag van bv 200 meter. [/edit]
Dank je voor je antwoord.
Ik had mijn vraag niet voldoende gespecificeerd, daarvoor mijn excuses. Hierbij nogmaals de kwestie, nu met het voorbeeld van 4 februari 2012. Mijn vraag betreft de snelle temperatuurstijging boven een versgevallen sneeuwdek, zodra de zon opkomt, juist na een nacht met extreme temperaturen en verder bij een situatie met weinig wind. Vergelijkbaar is geweest: 8 januari 1985, daarvan heb ik helaas geen grafiek paraat.
Bij een albedo van tot 90% zou je een kleinere temperatuurstijging verwachten. Je analyse over dit soort kwesties is verder steekhoudend, wat mij betreft, zeker de opmerking over de relatief dunne afkoelingslaag bij dergelijke extreme omstandigheden. Toch maakt het een groot verschil, als overdag de zonnestraling belemmerd wordt, bijvoorbeeld bij mistvorming. Beroemd zijn de mistbanken van begin januari 1979 boven Noord-Oost Groningen, waardoor overdag zeer lage temperaturen, tot ruim onder de -15 graden mogelijk werden (na een minimum van -24,7, Weerspiegel februari 1979).
Mijn vraag betrof puur theoretisch de kwestie of warmtestraling hierbij een rol kan hebben gespeeld. Die vraag is door mijn naamgenoot positief beantwoord. Hoe groot de stralingsbijdrage op het temperatuurverloop is, vergeleken bij andere factoren, is een heel andere (veel moeilijker) discussie.
Dan nog die andere kwestie:
[Quote] Die opmerking over broeikasgassen klopt m.i. niet. Broeikasgassen laten juist de IR-straling van de zon vrijwel ongehinderd door. Hun eigen absorptielijnen zitten in het verre infrarood en betreffen golflengte van de uitstraling van de aarde.
Precies daardoor zijn het broeikasgassen.
Natuurlijk komt er veel warmtestraling van de zon aan op de grond. Wij voelen dat ook als warmte. [/Quote]
Het maximum van de straling van de zon ligt niet in het infrarood, maar in het zichtbare spectrum (corrigeer me als ik het fout heb). Het maximum van de aarde ligt in het verre infrarood.
De straling van een heet lichaam (in dit geval de zon) is groter dan die van een kouder lichaam (in onze kwestie de aarde), dat geldt voor alle golflengtes.
Het absorbtiespectrum van de atmosfeer (zie figuur) geldt voor alle lichamen die stralen, of dat nou de aarde, of de sterren of de zon is. Dat betekent specifiek voor de absorptie door de broeikasgassen, dat deze zowel voor de inkomende zonnestraling als de uitgaande straling vanaf de aarde relevant is.
Een en ander betekent, als mijn redenatie klopt, bijvoorbeeld ook dat de atmosfeer van de aarde door de werking van 'de broeikasgassen' direct door de zon opgewarmd wordt (dus niet alleen indirect, vanaf het aardoppervlak; door straling, geleiding en convectie).
Wat mij bezighoudt in deze is in hoeverre de strijklengte van het licht door de atmosfeer hierop van invloed is (bij de polen is deze veel groter dan bij de tropen), maar dat is een zijspoor.
Gr. Paul
Bericht laatst bijgewerkt: 13-08-2013 21:10
