Er i dezijn parallellen met obesitas waarbij de opmerking is dat het aan het individu ligt. Wel heel vreemd dat de opkomst van "highly processed food" die voor gemak gingen samen met een combi die voor velen onweerstaanbaar blijkt te zijn (zoet/zout en vet volgens mij) in de jaren zeventig gelijk op ging met een gestage toename van het gewicht. Eerst in de VS in de jarn zeventig en daarna in andere westerse landen...In plaats van 10% was nu ineens 50% (en meer) plots "zwak" geworden. Want vrijwel allemaal wilden niet dik worden maar werden het wel....Maar het lag ook hier aan het individu: je eet het zelf (nu "je verbruikt het zelf) dus je bent zelf verantwoordelijk.
Ondertussen gaat de voedingsindustrie door. Ze maken een nieuw product en testen het op 50 personen. Die hoeven geen mening te geven, want hersens liegen niet. Dus die gaan aan een scan. Het product dat het meest onweerstaanbaar is (en dat wordt puur afgemeten aan hoe zoet en vet je het kunt maken tot het tegen gaat staan) dat wordt op de markt gebracht. Als het een individuele, vrije keuze was dan zouden bedrijven hier geen onderzoek naar hoeven doen, het zou dan puur een keuze zijn van een individu. Dat is dus duidelijk niet zo en iets dergelijks geldt ook voor ons energieverbruik: het is heel erg lastig om dit naar beneden te krijgen voor individuen.
Ook...stel: er is een financiele crisis. Mensen geven minder uit. De crisis wordt erger, meer werkeloosheid en consumenten gaan nog meer op de knip zitten. Laat de overheid het dan ook fijn over aan individuele keuzes?
"Als mensen weer gaan consumeren, dan komt het goed hoor!" Welnee, we gaan van alles in werking stellen om die economie en het vertrouwen erin te stimuleren, dan laten we het niet aan het individu over. Maar bij dit soort zaken wel....het waarom laat zich raden: in alle drie de gevallen is het in het voordeel van de grote, machthebbende bedrijven.
Quote selectie