Is het dan uiteindelijk niet allemaal de schuld van de natuur zelf?
Bericht van: Kevin (Lubbeek) , 02-11-2024 17:44Uitgaande van jouw visie, hoe haalt de natuur het in zijn hoofd om een verderfelijk creatuur als Wim én zijn gedachtegoed tot leven te roepen(en in bredere zin de mens) en daarmee zijn eigen ondergang te tekenen?
Is de mens een fout of juist nodig om het bestaan van de aarde een andere fase in te luiden? Waarom heeft de natuur ons zo slim gemaakt waardoor we ons zo snel ontwikkelen en meer vervuilen? Waarom is ons hele brein en onze chemische huishouding als dusdanig ontwikkeld dat we continue genot nastreven en ons erg goed voelen bij comfort en luxe?
Als dat allemaal “slecht” zou zijn waarom is al het voorgenoemde dan ontstaan zoals het is? Waarom voel ik me als mens niet (meer) goed in de woeste natuur, zonder geld, transport of enige vorm van comfort? Zou toch makkelijker zijn als de natuur daadwerkelijk de ‘perfectie’ nastreeft (zonder klimaatverandering) dat ze ons anders zou creëren? Of passen wij en ons gedrag gewoon in het plan en is onze levensstijl nu een fase die niet per se slecht is, maar gewoon een transitie naar iets anders?
Uiteindelijk is goed en slecht gecreëerd door onze innerlijke filters. Ik heb geleerd dat gebeurtenissen in wezen neutraal zijn tot ze door onze filters worden verwerkt en we er een betekenis aan geven op basis van de gevoelens van genot of pijn die we koppelen aan de gebeurtenis. Zo is een sterfgeval in wezen niet slecht, het is gewoon een chemische en energetische transitie.
Daarbovenop komt nog dat op de juiste manier leven voor iedereen anders is. “Do the right thing” hoor je vaak van influencers en grootheden. Maar wat is dat dan precies, “the right thing”? Ik kan hitte aanbidden en gehuldigd worden door Stan en Wim, en tegelijk verguisd worden door Frank of Jan. Dus ja, doe maar eens ‘the right thing’ waar iedereen tevreden over is…
Op grotere schaal; wat hier in het Westen aanzien wordt als de “goede kant van de geschiedenis”. Wordt elders aanzien als verachtelijk en slecht. Ik zou me daarom niet te snel uitspreken over iemands schuld of mensen schuldgevoel aanpraten. Wat jij ziet als schuldig zijn is daarom niet werkelijk schuld. Hell, zelfs schuld en recht zijn man-made en overal gekoppeld aan andere definities.
Na zulke overpeinzing denk ik meteen aan een wereldberoemd 90’s- nummer genaamd “Cest Dur d’Étre Un Bébe”.
Dat nummer zou ook een versie moeten hebben over het complexe aspect van mens zijn. 