Het gaat niet om standpunten, maar om feiten. Wetenschap is vrij van meningen. Kijk eens naar zijn verhaal over ijsberen, wat klinkklare nonsens is. De ijsberenpopulatie gaat wel degelijk achteruit en daardoor komen ze in de buurt van mensen: het zijn opportunisten. Maar hij levert een of ander anecdotisch "bewijs" van iemand, zonder deugdelijke bronvermelding naar een peer-reviewed artikel zonder context.
De discussie is uitstekend: maar dan wel een discussie. Als iemand (zoals hem al vaak genoeg is gezegd) er naast lijkt te zitten, dan is discussie zinloos. Liever echte wetenschappers die ergens voor gestudeerd hebben dan een journalist die maar moeilijk uit zijn woorden komt en achterhaalde grafiekjes laat zien.
Bovendien gaan de grafieken helemaal niet in op de kwestie: het gaat niet om de vraag of het klimaat verandert en dit een probleem is. Het probleem is niet de verandering op zichzelf, maar de snelheid waarmee het gaat. Hij als Babyboomer zal er allemaal weinig last van hebben. Mijn generatie en die na ons een stuk meer. Mede dankzij zijn desinformatie.
De vraag is een beetje; kunnen we het ons veroorloven dat hij ongelijk heeft?
Zou dankzij zijn informatie en die schamele 3 procent die een ander standpunt hebben de wereld zoveel meer schade hebben? Dat lijkt mij niet. Sowieso, zolang China lak heeft aan milieu zijn onze inspanningen als westerse landen minimaal. We overschatten onszelf in het westen. En tegen welke prijs gaan we CO2 reduceren? De impact op het milieu en welzijn is enorm als het gaat om windmolens en zonnepanelen. Dan maar 0,0001 graad warmer. Want om dat soort eenheden praten we dan.
Quote selectie