Goed dat je er naar vraagt.
Nu is het inderdaad zoals Lennart en Jan zeggen zo dat de argumenten van mensen als Croq al lang en vaak op wetenschappelijke wijze ontkracht zijn.
Ik was een aantal jaren geleden zo nieuwsgierig, vanuit mijn bezorgdheid om het klimaat dat ik bij de open universiteit de propedeuse, en een deel van de bachelor milieuwetenschappen gedaan heb. Gewoon om de discussie te kunnen begrijpen. Het zorgt er voor dat je de systemen begrijpt die achter klimaatverandering zitten, en de manier waarop klimaatwetenschap aan zijn consensus komt. Ik raad je aan om dat te doen, als je daar tijd voor hebt, zodat je niet afhankelijk bent van wat anderen op youtube zetten, vanuit welk belang of achtergrond ze dat ook doen.
Dan is er geen reden meer om wantrouwen te hebben, dan wordt het makkelijker om verantwoord te beoordelen wat je leest en hoort.
Mocht je daar geen tijd voor hebben dan is het volgen van de wetenschappelijke consensus en de voortdurende open discussie daarover je enige alternatief.
Vanuit mijn kennis was ik al lang overtuigd dat de huidige opwarming door de mens veroorzaakt werd. Totdat ik 2 jaar geleden ontdekte tijdens de coronacrisis dat er veel niet klopte wat de overheid (die de wetenschap volgde) ons voorschotelde over corona. Dat de focus veel te veel op een specifiek probleem werd gelegd en de maatregelen meer problemen begonnen te veroorzaken dan het probleem zelf.
Veel van de coronacritici onder mijn vrienden twijfelden echter ook aan het klimaatverhaal, waar ik niet aan twijfelde. Je gaat dan wel nadenken over de psychologische processen waarom jij en andere mensen in bepaalde dingen geloven. Wat is eigenlijk je wetenschappelijke basis en in hoeverre worden andere wetenschappers ook door andere motieven beïnvloedt? In hoeverre kan je er op vertrouwen dat alle informatie die je wordt voorgeschoteld afkomstig is van bronnen die je blindelings kan vertrouwen?
En dan maakt het opvallend gezegd niet zoveel uit of iemand nu een wetenschapper is of niet. Ook mensen die niet aan wetenschap doen kunnen dichter bij de waarheid zitten dan de mensen die denken dat ze wetenschappelijk bezig zijn. In het verhaal van Crok zie ik inderdaad wel een zekere bias in vergelijking van hoe ik er over denk. Maar dat wil zeker niet zeggen dat er geen zinvolle dingen worden gezegd. Met name zijn nuchtere kijk op de kosten die dat voort gaat brengen, vindt ik verhelderend.
Want dat druist juist in tegen de menselijke natuur. De klimaatactivisten staan straks weer te juichen als wij de hoofdprijs moeten betalen voor de energietransitie als gevolg van het klimaatprobleem, maar de burgers zijn dan opnieuw de dupe. En zo gaan maatregelen tegen het ene probleem weer een volgend probleem veroorzaken.