voor het onder woorden brengen en onderbouwen van de gevoelens die de meesten van ons waarschijnlijk hadden bij het zien van deze "documentaire".
Het debat na de uitzending vond ik matig, zo kwamen de leugens en verdraaiingen in de documentaire niet duidelijk aan de orde. Ik vond de sprekers nogal gematigd van toon. Het verbaasde met dat de enorme opwarming in de laatste 15 jaar niet werd besproken. De drie minuten Diederik Samson aan het eind sneden meer hout dan het halve uur daarvoor, alleen al om de opmerking dat je van energie/uitstoot beperkende maatregelen NOOIT spijt kan krijgen, zelfs niet als het broeikaseffect onwaar blijkt te zijn. Vreemd dat die conclusie niet eerder in het debat werd getrokken door de wetenschappers.
grts, Chris
Ik vond die kerel van het KNMI er overduidelijk het meest overtuigend uitkomen. En ik heb me echt objectief proberen op te stellen.
Ze halen er wel 3 sceptici bij, terwijl ze net zo goed 5 gelijkgestemden hadden kunnen uitnodigen in de studio. Wat dat betreft vind ik het opzet van de reportage mislukt. Men heeft in mijn ogen de sceptici moedwillig in de meerderheid gezet en meer tijd gegeven en zo hun kant gekozen. Iedereen die niet objectief maar als scep
tist naar de reportage zat te kijken denkt nu onterecht bevestiging te hebben gekregen, daar ben ik zeker van.
En wat is dat toch met die onzin over weggegooid geld omdat we het niet 100% zeker weten?
Baat het niet dan schaadt... ooit van gehoord?
Stel dat we nog maar 50% zekerheid hadden over de invloed van de mens op de global warming en al de negatieve effecten die daarmee gepaard gaan, dan nóg is het best het zekere voor het onzekere te nemen en al maar actie te ondernemen voor het geval dat. De kans dat we er echter niks aan kunnen doen is bijzonder klein. Dus waarom voor die kleine kans gaan en het enorme risico te lopen dat we er te laat aan beginnen?
Want wanneer heb je die 100% zekerheid? Als het te laat is zeker? Als het vaststaat dat het naar de kloten is.
Quote selectie